Tigerschnegel - leven in het geheim

Tijgerslakken zijn een van de onbekende slakken, hoewel ze wijdverspreid zijn en in bijna elke tuin te vinden zijn. Dit komt door hun bijzondere manier van leven. Ze worden ten onrechte gelijkgesteld met de gevreesde naaktslakken. Ze blijken echte helpers in de tuin te zijn.

Tijgerslakken houden de tuin schoon

De belangrijkste dingen in het kort

• Tijgerslakken kunnen gemakkelijk in het terrarium worden gekweekt. Ze hebben een hoge luchtvochtigheid, eiwitrijk voedsel en voldoende ruimte nodig. Dieren vind je in speciale online shops.
• De slakken hoeven niet in de tuin te worden gevestigd, omdat ze wijdverspreid zijn. Door voedsel neer te leggen, kunnen tijgerslakken worden aangetrokken. Donkere en vochtige schuilplaatsen zijn belangrijk.
• Tijgerslakken nemen belangrijke taken op zich in de tuin en zijn niet gevaarlijk voor gewassen of mensen. Sommige exemplaren lijken op de gevreesde naaktslak.
• De ongewervelde dieren hebben interessant voortplantingsgedrag. Ze kunnen anders worden gekleurd en van een patroon worden voorzien, zodat ze gemakkelijk met andere soorten kunnen worden verward.

Tijgerslakken kweken

Tijgerslakken kunnen thuis worden gekweekt

Tijgerslakken zijn wijdverspreid in Centraal-Europa. Bijna niemand kent dit ongewervelde dier omdat het meestal 's nachts actief is en zich overdag verstopt. Wie de levenswijze van deze landslakken onder de loep neemt, zal de voordelen van deze soort herkennen: aangezien ze zelden schade aanrichten in de tuin en eerder nuttige taken op zich nemen, worden ze gefokt door tuinliefhebbers en natuurliefhebbers.

Inleidende overwegingen voor houding

Als je tijgerslakken in je tuin vindt, probeer ze dan niet te vangen om te fokken. Ze halen de slakken uit een uitgebalanceerd ecosysteem en lopen het risico dat ze door ongunstige omstandigheden niet in het terrarium overleven. Gekochte slakken kunnen worden gekweekt zolang ze de dieren optimale omstandigheden kunnen bieden. De kans is groot dat het klimaat kantelt en schimmel of gist ontstaat. Rottingsgassen van verrot hout kunnen ook een negatieve invloed hebben op de gezondheid van de slakken.

Tijgerslakken kopen - is dat logisch?

U kunt tijgerslakken online kopen, hoewel deze optie meer geschikt is voor diegenen die geïnteresseerd zijn in fokken. De prijzen voor een volwassen en geslachtsrijp dier variëren tussen de 15 en 20 euro, afhankelijk van de aanbieder. Wanneer u tijgerslakken bestelt, liggen er verzendrisico's op de loer. Let daarom goed op de aflevercondities, zodat de dieren levend bij u aankomen.

U dient op te letten:

• Levertijd niet langer dan twee dagen
• Levering alleen tot temperaturen van 25 graden
• geen verzending in het weekend of op feestdagen

Tips voor een succesvolle kweek

Tijgerslakken voelen zich prettig bij kamertemperatuur en geven de voorkeur aan een hoge luchtvochtigheid, die rond de 90 procent moet zijn. Incidentele droogstanden geven de dieren minder problemen dan permanent vocht, omdat dit de kans op schimmelvorming vergroot. De accommodatie is ingericht met mos en bladeren van beuken, eiken of kastanje.

Een grote plastic bak is voldoende voor dieren die tijdelijk worden gehouden. Als je de slakken wilt kweken, bewaar ze dan in een terrarium met een minimale hoogte van 50 centimeter. Tijgerslakken hebben een interessant paargedrag en hebben ruimte naar boven nodig. Tijdens het paren hangen ze aan een slijmdraad die tot 43 cm lang kan worden.

Geschikt voer:

• Mix van planten en eiwitrijke voeding
• verse bladeren en boompaddestoelen
• Algen en mos van verrot hout
• Wortelen en aardappelen laten tijgerslakken gedijen
• Komkommers, tomaten of koolrabi worden graag geaccepteerd

De reiniging van het terrarium dient 's ochtends plaats te vinden als de slakken in diepe slaap zijn. Je kunt de schors en slakken opzij leggen. Pas op dat u de kegels niet aanraakt. Ze hebben een slijmlaag die niet alleen wordt gebruikt voor voortbeweging, maar ook om bacteriën en ziektekiemen af ​​te weren. Deze beschermlaag wordt bij aanraking afgewreven en de dieren krijgen onnodige stress.

Stel tijgerslakken bloot

Tijgerslakken moeten op een vochtige plaats worden losgelaten

Als je eenmaal tijgerslakken hebt gekocht en ze in de tuin hebt gezet, merk je in eerste instantie geen grote veranderingen. Tijgerslakken trekken zich terug en doen ongemerkt hun werk. Het duurt echter meer dan een zomer voordat een populatie zich ontwikkelt. Een vrouwtje kan tot 200 eieren leggen, waarvan de meeste zullen rotten. De ontwikkeling van de uitgekomen jongen is afhankelijk van de weersomstandigheden en de omstandigheden in uw tuin.

Belangrijke opmerkingen:

• Tijgerslakken hebben overdag vochtige schuilplaatsen nodig, zoals stenen of hout
• Toon geduld en neem geen maatregelen tegen slakken
• veel jonge dieren sterven door regen of roofdieren

De ideale tijd om te stoppen is de herfst. Kort voor de winter zoeken de dieren een plek om te overwinteren. In het voorjaar behoren ze tot de eerste nuttige insecten in de tuin. Zodra ze uit hun winterverblijf kruipen, gaan ze op zoek naar voedsel.

Trek tijgerslakken aan en vestig ze

Zorg ervoor dat de dieren zich prettig voelen in uw tuin. In plaats van exemplaren via internet te bestellen, kunt u met eenvoudige middelen tijgerslakken in uw tuin lokken en permanent neerzetten. De soort is wijdverspreid in Midden-Europa en kan al in uw tuin of op het erf van de buren staan.

Moet ik tijgerslakken regelen?

Als er al naaktslakken in uw tuin staan, is de tijgerslak vaak niet ver weg. Breng een beetje geduld mee, want de eerste activiteiten van de tijgerslak verschijnen meestal in de volgende zomer. Een populatie ontwikkelt zich automatisch wanneer de voedingsomstandigheden optimaal zijn. De slakken worden beschouwd als trouw aan hun locatie en zullen uw tuin niet zo snel verlaten.

Tijgerslakken komen meestal vanzelf als uw tuin is ontworpen om dicht bij de natuur te zijn en ideale schuilplaatsen biedt.

Trek aan met lekkernijen

Tijgerslakken zijn dol op paddenstoelen

Het is aangetoond dat tijgerslakken bijzonder graag bepaald voedsel accepteren. Dit geldt ook voor wortelen en aardappelen, maar havermout wordt ook niet afgewezen. Het voer moet binnen handbereik beschikbaar zijn. Als je al weet waar de slakken in je tuin zijn, zijn er enkele weetjes die je daar kunt verdelen. Kies anders donkere en vochtige schuilplaatsen en voorzie de ruimte van voedsel.

Hoe tijgerslakken te promoten:

• Verdeel de gehakte champignons in de tuin
• Zorg voor schaduwrijke en vochtige schuilplaatsen
• Verdeel verrot hout en holle stenen

Zorg voor geschikte woonruimte

Tijgerslakken koloniseren composthopen en stapels hout. Ze trekken zich terug in stapels takken en bladeren of verstoppen zich onder dakpannen en holtes tussen terrasstenen. Een natuurstenen muur biedt het heilzame organisme optimale terugtrekkingsmogelijkheden. Struiken en bomen zorgen overdag voor voldoende schaduw. Het is belangrijk dat Limax maximus zich ongestoord in zijn leefgebied kan verspreiden.

Tips voor tuinontwerp:

• Leg verticaal geperforeerde stenen losjes en bedek ze met kreupelhout en muffe bladeren
• Plaats scherven van kleipotten in het midden van de moestuin en upgrade met stukjes schors
• Plant schaduwrijke struiken en vaste planten

Om het nuttige organisme een ongestoorde leefomgeving te bieden, kunt u uw tuin slakvriendelijk maken. Het is normaal dat naaktslakken zich na deze maatregelen op hun gemak voelen in de tuin, omdat hun eisen vergelijkbaar zijn met die van tijgerslakken. Hun bewegingsbereik is meestal twee tot drie en soms wel tien meter. Plaats daarom meerdere schuilplaatsen in uw tuin die de slakken in de loop van de tijd kunnen veroveren.

Tijgerslakken leven in de tuin

Dat grote naaktslakken geen goede reputatie genieten, komt vooral door de Spaanse slak. Het komt vaak in grote aantallen voor en heeft als geïntroduceerde soort weinig vijanden. Een van hen is de tijgerslak. Als je deze landslak in je tuin hebt, moet je er niet tegen vechten, maar ervoor zorgen. Tijgerslakken zijn vaak te vinden in cultuurlandschappen in de buurt van nederzettingen.

Tijgerslakken leven hier:

• oorspronkelijke bewoner van de bosbodem, die zich heeft ontwikkeld tot een culturele volgeling
• in structureel rijke veldbomen met heggen en struiken
• in tuinen en parken of industriële braakliggende terreinen
• op begraafplaatsen, composthopen, moestuinen en kassen

Nuttig of schadelijk?

Tijgerslakken hebben een breed scala aan voedingsmiddelen. Om geslachtsrijp te worden, hebben de ongewervelde dieren prooien nodig die rijk zijn aan eiwitten. Een jonge tijgerslak kan zich niet uitsluitend voeden met planten omdat hij zich niet volledig kan ontwikkelen. Daarom jagen de slakken op verwante soorten en hun legsel.

Tijgerslakken helpen tegen slakken in de tuin. Ze blijken effectieve jagers te zijn en kunnen exemplaren van bijna dezelfde grootte overweldigen. Daarnaast zijn de slakken belangrijke afbrekers van dode organische stoffen. Ze houden de natuur puur en zorgen ervoor dat de compost in goede aarde verandert.

Maaltijdplan van een tijgerstaart:

• Hoofdvoedsel: Uitwerpselen, paddenstoelen, rottend plantmateriaal, aas
• Casual eten: jonge naaktslakken en hun legsel
• Uitzonderlijk eten: verse scheuten en bladeren

broeikas

De dieren kunnen in de kas aan groenten knabbelen

Misschien vindt u tijgerslakken in de kas. Hier is de luchtvochtigheid vaak hoog en zijn er voldoende schaduwrijke schuilplaatsen. Als je daar tomaten of komkommers plant, gaan de nuttige insecten dankbaar om voor de oogst. Hoewel ze niet veel kwaad zullen doen, hoeven ze niet per se in de kas te leven. Leg de dieren in plaats daarvan op de composthoop of in een stapel hout. Pak de slakken vast met een groot laken zodat je geen plakkerig slijm op je huid krijgt.

Zijn tijgerslakken giftig?

Zoals alle slakken scheiden tijgerslakken een slecht smakend slijm af. Dit dient als een beschermlaag die het lichaam vochtig houdt. Het slijm heeft ook een antibacteriële werking en voorkomt dat potentiële roofdieren de slak aanvallen. De afscheidingen hebben een bittere smaak en zijn extreem taai, zodat de monddelen of snavels van roofdieren gemakkelijk aan elkaar kunnen plakken. Limax maximus is echter niet giftig voor mensen.

inval

Geheimen over slakkenslijm

Slakkenslijm is een wonder van de natuur. De consistentie varieert tussen vast en vloeibaar, afhankelijk van de toegepaste druk. Wanneer de slak rust, wordt het slijm stroperig of hardt het uit. Alleen door de bewegingen en de resulterende druk op het slijm wordt het weer vloeibaar. Het hecht goed op een ondergrond en is extreem elastisch.

De productie ervan vereist echter extreem veel middelen, daarom zijn naaktslakken afhankelijk van vochtige biotopen. Omdat ze zo lang nodig hebben om slijm te vormen, bewegen ze langzaam. Bestaande sporen van slijm worden vaak gebruikt voor de voortbeweging, dit bespaart de slak veel energie.

Tijgerslak vs. naaktslak

Tijgerslakken en naaktslakken zijn te onderscheiden door het ademhalingsgat

Tijgerslakken herken je soms niet aan de typische tekening, omdat deze enorm kan variëren. Af en toe verschijnen er monochrome, lichte of donkere exemplaren. Net als slakken hebben tijgerslakken een mantelschild dat een derde van de lichaamslengte in beslag neemt. Dit beschermt de vitale organen. De dieren hebben een crèmekleurige zool.

Een belangrijk onderscheidend kenmerk is de positie van het ademgat, dat zich aan de rechterkant van beide slakken bevindt. Bij tijgerslakken bevindt de donkeromrande ademhalingsopening zich iets achter het midden van het schild, terwijl de Spaanse slak zijn ademhalingsgat in de voorste helft heeft.

Identificerende kenmerken van de tijgerslak:

• 21 tot 26 groeven tussen de middellijn en de rand van het mantelschild
• relatief korte kiel, die slechts het laatste derde deel van de rug beslaat
• kleurloos en stroperig slijm

Waar overwinteren tijgerslakken?

Volwassen slakken kunnen twee tot drie jaar oud worden, dus ze moeten meerdere keren overwinteren. Ze trekken zich terug in beschutte nissen waar ze niet door vorst worden bedreigd. Als de buitentemperatuur daalt, vertraagt ​​de stofwisseling. Hartslag en ademhaling vertragen zodat de slak tot de lente zo min mogelijk energie verbruikt. De eieren kunnen ook overwinteren.

Advies

Tijgerslakken trekken zich graag terug in vochtige kelders voor de winter. Als je de slak met het patroon daar vindt, moet je hem in het voorjaar in de tuin zetten. De nuttige insecten kunnen vaak de weg naar buiten niet vinden.

portret

Tijgerslakken zijn bekend onder de Latijnse naam Limax maximus. In de volksmond worden ze ook grote slakken, tijgerslakken of grote bloedzuigers genoemd. De ongewervelde dieren bereiken een lengte tussen de tien en twintig centimeter. Ze worden nu wereldwijd aangetroffen in gematigde breedtegraden.

vrijagevertoning

De tweeslachtige dieren paren tijdens de zomermaanden en hebben geen partner van het andere geslacht nodig om zich voort te planten. De copulatie begint met een achtervolging. Wanneer de vervolgde een geschikte plaats voor voortplanting heeft gevonden, stopt hij en vormt hij een harmonieuze cirkel met de vervolger.

Dit wordt meestal gevormd op een verticaal oppervlak. De dieren bewegen in een cirkel en scheiden veel slijm af, zodat er een cirkelvormige plek op de grond ontstaat. Kort voor de feitelijke handeling worden de slakken korter, zodat het voorlichaam erg opgezwollen is.

Reproductie

Hun koppeling is als een acrobatische act en duurt ongeveer een uur. Na het voorspel lussen de partners in een spiraal om elkaar heen en scheiden een roodachtig gele draad slijm uit. Bij gewelddadige bewegingen maken beide partners zich los van de grond zodat ze ondersteboven aan het slijmdraad hangen. Dit kronkelt en strekt zich sterk uit tot een lengte van 20 tot 45 centimeter.

De feitelijke copulatie:

• buisachtige en blauwachtig witte geslachtsdelen strekken zich uit tot vier centimeter
• Pakjes sperma dwalen door de buisjes naar de punt
• De uiteinden van de penis vormen een blauwachtige bal en doen denken aan een "lampbel"
• Pakjes sperma komen naar buiten en worden vastgemaakt aan het andere geslachtsorgaan

De kegels blijven een tijdje in deze positie zonder verder te bewegen. Dan scheiden de dieren van elkaar. Vaak valt een partner op de grond terwijl de tweede slak langs de slijmdraad omhoog kruipt en het opeet.

YouTube

Eieren leggend

Tijgerslakken leggen tussen juli en augustus voor het eerst eieren. Een tweede leg zal het komende jaar tussen juni en juli volgen. In één legperiode worden twee tot vier leghennen geproduceerd, die elk 100 tot 300 eieren kunnen bevatten. Het aantal hangt af van de grootte en vitaliteit van het dier.

Herken eieren:

• bolvormig tot langwerpig
• volledig transparant en glashelder
• vier tot vijf millimeter in diameter

Ontwikkeling

Afhankelijk van de temperatuur duurt het tussen de 19 en 25 dagen voordat de eerste jongen uitkomen. Onder ongunstige omstandigheden kan de ontwikkeling oplopen tot 45 dagen. Eieren die kort voor de winter worden gelegd, duren tot de lente. Niet alle eieren kunnen zich echter ontwikkelen.

De meesten van hen worden het slachtoffer van parasitaire besmetting door mijten, nematoden of vliegen, terwijl andere eieren rotten in extreem vochtige omstandigheden. De jonge tijgerslakken zijn bleekwit en krijgen pas na ongeveer een week de eerste strepen. Het duurt ongeveer anderhalf jaar voordat jonge tijgerslakken geslachtsrijp zijn.

Advies

Tijgerslakken eten soortgenoten wanneer ze eiwitten nodig hebben en andere voedselbronnen worden schaars. Zorg voor een uitgebalanceerd dieet wanneer u het in het terrarium bewaart.

Vijanden en bedreigingen

Enerzijds bieden mensen leefruimte voor de tijgerslak en anderzijds zorgen ze ervoor dat zulke belangrijke nissen verloren gaan. In opgeruimde tuinen vinden de weekdieren meestal geen optimale leefomstandigheden. Zodra je actie onderneemt tegen slakken en slakkenkorrels (€ 17,88 bij Amazon *) distribueren, vernietig je ook de verborgen tijgerslakken.

Zelfs zanderige en stoffige oppervlakken doden de dieren, omdat ze afhankelijk zijn van vochtige omgevingen. Tot de natuurlijke vijanden behoren vooral vogels als eenden en kippen, maar ook zangvogels en kraaien. Egels vallen de slijmerige slakken alleen aan als ze geen ander voedsel kunnen vinden.

Overzicht van soorten slakken

Zoals de naam al doet vermoeden, is de zwarte tijgerslak vrij donker

Er zijn talloze soorten in de slakkenfamilie die vanwege hun opvallende kleur kunnen worden verward met de tijgerslak. Onderscheidende kenmerken zijn niet alleen de verschillende maten, maar ook de typische verspreiding van de respectievelijke soorten.De meeste slakken zijn geen cultuurvolger.

	wetenschappelijk	Voorval	Omvang
Tigerschnegel	Limax maximus	wijdverspreid in Centraal-Europa	tien tot 20 centimeter
Zwarte slak	Limax cinereoniger	zeldzaam in gecultiveerd land, bosbewoners	groter dan 20 centimeter
Gevlekte slak	Limacus maculatus	Britse eilanden	tot tien centimeter
Bier slak	De gele Limacus	zeldzaam in Centraal-Europa	tot negen centimeter

Aan het begin van de 20e eeuw was het voor onderzoekers nog niet duidelijk dat veel zwartgekleurde slakken niet tot de soort tijgerslakken behoorden. Deze aanname is gebaseerd op het feit dat de slakken zeer variabele kleurpatronen hebben of volledig monochroom lijken. Studies hebben aangetoond dat sommige exemplaren niet met elkaar paren. De resultaten leidden tot het splitsen van soorten.

Tigerschnegel

De soort kenmerkt zich door een lichte basiskleur waarop een variabel en donker patroon van strepen of vlekken wordt gevormd. Monsters met intense markeringen kunnen er erg donker uitzien. Bij alle individuen is de voetzool eentonig en crèmekleurig. Bij uitzetting bereikt de genitale buis ongeveer de helft van de lengte van het lichaam. Ze paren altijd terwijl ze aan een draad slijm hangen die in een verhoogde positie wordt geproduceerd.

Zwarte slakken

Deze verwante soort heeft een donkere basiskleur, hoewel er ook andere gekleurde individuen kunnen voorkomen. Typisch is de voetzool, die aan de rand donker lijkt en in het middenveld licht gekleurd is. De soort is geen culturele opvolger, maar leeft in natuurlijke bossen. De paring lijkt op de handeling van tijgerslakken. Ze hangen aan het puntje van hun staart aan een boomstam en hun geslachtsdelen kunnen tot lichaamslengte worden uitgerekt.

Kleurvariaties:

• grijsbruin of zwartgrijs tot zwart
• vaak met zwakke en donkere lengtebanden aan de zijkanten
• gedeeltelijk zwart of licht vlekkerig tot gestreept
• lichte monochrome, rode of tabby-exemplaren zijn mogelijk

Häufig gestellte Fragen

Waar kun je tijgerslakken kopen?

Veel natuurliefhebbers fokken de nuttige insecten en bieden overtollige tijgerslakken aan uit hun eigen bezit op de eBay-advertenties. Het aanbod varieert afhankelijk van het seizoen. Tijdens het broedseizoen tussen juni en augustus kunt u meer eieren bestellen, terwijl vanaf het voorjaar pas uitgekomen of opgroeiende jongen worden aangeboden. U kunt de dieren ook online kopen in speciale winkels zoals de Schnegelfarm.

Waarom heb ik ondanks mijn tijgerslakken talloze naaktslakken in mijn tuin?

Er gaan enkele jaren voorbij voordat zich een onafhankelijke populatie tijgerslakken heeft ontwikkeld. Grote massa's naaktslakken kunnen niet duurzaam worden bestreden door het gebruik van uitsluitend tijgerslakken. Zelfs als u meerdere populaties nuttige insecten in de tuin vestigt, vindt u altijd naaktslakken. Het is daarom niet aan te raden om massaal tijgerslakken te settelen. Veel meer, je moet zorgen voor een ecologisch evenwicht en de natuurlijke vijanden van de naaktslak promoten.

Dit zijn de vijanden van de naaktslak:

• Zwarte schimmelkever
• uitgehongerde egels
• padden

Zijn tijgerslakken in gevaar?

De soort was oorspronkelijk inheems in Zuid- en West-Europa en kon zich door menselijke verplaatsing in heel Centraal-Europa vestigen. Het is nu wijdverbreid, maar de populaties nemen in sommige gebieden weer af. In Sleeswijk-Holstein en Opper-Oostenrijk wordt de soort als potentieel bedreigd beschouwd.

Wat eten tijgerslakken?

De soort is een alleseter en voedt zich met levende ongewervelde dieren en met overblijfselen of dode plantendelen. Op het menu staan ​​paddenstoelen, verse bladeren, aas en organisch afval op de compost. Een tijgerslak eet andere slakken om in zijn behoefte aan proteïne te voorzien. De dieren hebben het eiwit nodig om geslachtsrijp te worden. Ze kunnen soortgenoten of slakken overweldigen die bijna net zo groot zijn als ze zijn. Koppelingen worden ook niet afgewezen.

Hoe herken ik Schnegel?

Een typisch onderscheidend kenmerk voor Schnegel is de achterkiel, die zich als een min of meer duidelijke rand uitstrekt vanaf de punt van de staart tot het midden van de rug. Net als de slakken hebben slakken ook de schaal sterk verkleind. Onder hun mantelschild bevindt zich een platte huisplaat bij slakken, die echter van buitenaf niet zichtbaar is. Slakken en slakken hebben een ademgat, dat zich aan de rechterkant van het mantelschild bevindt. Bij de slakken zit deze opening in de achterste helft van het schild, in tegenstelling tot bij slakken.