Is een amaryllis giftig?

Als hobbytuinders over een amaryllis praten, is het meestal een ridderster. Ook de populaire, winterbloeiende kamerplant behoort tot de amaryllisfamilie, maar wordt door plantkundigen onder het geslacht Hippeastrum gerekend. De giftige inhoud van de bolbloem is minder dubbelzinnig.

De bollen van de amaryllis bevatten het meeste gif

Giftig in dodelijke afmetingen

De ridderster is echt geen plant van halve maatregelen. Dit geldt zowel voor zijn unieke bloesems midden in de winter als voor zijn speciale verzorgingseisen. Het is dus niet verwonderlijk dat de uienbloem een ​​exorbitant hoog toxiciteitsniveau heeft. Vooral de alkaloïde lycorine veroorzaakt deze vergiftigingsverschijnselen:

• Gewelddadige misselijkheid gevolgd door braken
• Zwaar zweten
• Slaperigheid tot hartritmestoornissen en verlamming

De concentratie van gifstoffen in een ui is zo hoog dat het consumeren van slechts een paar gram fatale gevolgen kan hebben. Dit geldt voor zowel mensen als huisdieren, vooral katten en honden. De ster van een ridder hoort niet thuis in een gezinshuishouden.

Vermijd huidcontact

De gifstoffen van een amaryllis hebben hun fatale gevolgen, niet alleen als gevolg van orale inname. Als je huid in aanraking komt met het sap, bestaat de kans op extreem onaangename irritatie, zwelling en ontsteking. Draag daarom bij alle plant- en onderhoudswerkzaamheden beschermende handschoenen.

Gooi het maaisel zorgvuldig weg

Een regelmatige snede is een van de centrale onderhoudsmaatregelen op de ridderster. Gooi de verdorde bloemen en bladeren op de compost alleen weg als dieren ze niet kunnen aanvallen.

Advies

Op het eerste gezicht lijkt de machtige amaryllisui met zijn bruine schil op een groente-ui. Bewaar een ridderster tijdens de rustperiode in de herfst zo veilig in de donkere kelder dat hij niet voor uien kan worden aangezien.