Amandelteelt: een wandeling over de wereld

Twee topgebieden hebben zich over de hele wereld gevestigd. De amandelteelt kent prachtige oogsten in Californië en Spanje. Een paar geheimen geven aanwijzingen voor het zoete succesverhaal.

Amandelbomen worden vaak op perzikhout geënt voor gegarandeerd succes. Op deze manier profiteert u van een snelgroeiende en constant irrigerende basis. Vanaf dat moment hebben de bomen op dezelfde locatie een toekomst van 20 tot 25 jaar. Daarna worden ze gewist. Direct daarna volgt een nieuwe generatie amandelteelt.

Weelderige teelt vanaf het vierde jaar

1 jaar

Op weg naar een effectieve amandelteelt speelt continue sterke irrigatie de eerste maanden een bijzondere rol.

2 jaar

Gedurende deze tijd wordt de amandelboom voor het eerst gekapt nadat hij tot bloei is gekomen. Hiervoor zijn drie sterke hoofdtakken gedefinieerd. De overige takken zijn niet nodig voor de teelt.

3 jaar

Dit jaar wordt de amandelboom voor het eerst gebruikt voor de productie van amandelen. Deze worden echter nog niet geoogst. De amandelteelt profiteert van een prachtige oogst vanaf het vierde jaar.

Californische amandelen: gevarieerde kwaliteitsproducten

Het belangrijkste teeltgebied voor amandelen bevindt zich in de Central Valley. Jaarlijks oogsten ongeveer 6.000 amandelboeren drie verschillende soorten amandel, waaronder:

• Californië
• Nonpareil
• Missie

Bij het kweken van amandelen worden de soorten ingedeeld op basis van hun schaalhardheid. Voor een constante industriële verwerking is meer informatie vereist. Het is bijvoorbeeld van belang hoe goed amandelen geblancheerd kunnen worden.

Amandelgenot vanuit het hart van Spanje

Amandelen gedijen in Europa onder de Spaanse zon. Ze worden overal verbouwd, van Malaga tot Tarragona. De amandelteelt kent een respectabele oogst van 30.000 ton per jaar. In totaal worden er meer dan 100 verschillende soorten geteeld in Spaanse regio's. Er worden er slechts vijf geëxporteerd:

• Gemeenten
• Stringer
• Mallorca
• marcona
• Groene
• Valencia

Tips & trucs

Europese amandelen verschillen van hun Amerikaanse familieleden doordat ze een hardere schaal hebben. Spaanse variëteiten worden gekenmerkt door een hardere schaal. Bovendien is het niet erg poreus.