Factsheet Douglas-spar - cijfers, feiten en speciale kenmerken

De Douglasspar is een grote boom die ook in de winter zijn groene naalden behoudt. Bijna niemand weet meer over deze reus uit een ander continent. Het is spannend om in de beschrijving te duiken en vergelijkingen te maken met de inheemse naaldboomsoorten.

De kegels hangen aan de douglasspar

Namen

De douglasspar, afkomstig uit de dennenfamilie, staat bekend onder de volgende namen:

• Duitse naam: Douglasspar
• Botanische naam: Pseudotsuga menziesii
• Gemeenschappelijke namen: Douglasspar, Douglasspar

De Schotse botanicus David Douglas is de naamgenoot van deze boom. Hij bracht ze aan het begin van de 19e eeuw naar Europa.

Oorsprong

De douglasspar is inheems in het Noord-Amerikaanse westen. Daar groeit het op grotere hoogte, waar het veel groter en ouder wordt dan de onze. Er zijn exemplaren van meer dan 800 jaar oud gespot.

De douglasspar is al ongeveer 200 jaar in Europa vertegenwoordigd en is nu een van de meest geteelde uitheemse boomsoorten. In Duitsland is hun aandeel in de bomenpopulatie 2%.

Sommige wetenschappers vermoeden dat de douglasspar vóór de ijstijd inheems was op Europese bodem.

Groei en leeftijd

De Douglasspar is een groenblijvende naaldboom. Het groeit rechtop en vormt een spreidende, kegelvormige kroon met gelaagde takken.

• Hoogte: in dit land max. 60 meter
• Groei per jaar: circa 40 cm
• haalbare leeftijd: meer dan 400 jaar

De bast van de douglasspar is op jonge leeftijd glad en grijs. Met het ouder worden vormt zich een dikke, roodbruine bast met diepe groeven.

naalden

• wintergroen, zacht en dof
• ongeveer 3 tot 4 cm lang
• lichtgroen bij het ontluiken
• later blauwgroen
• ga recht van de tak af
• ruikt intens naar citroen bij wrijven

bloem

• De bloei begint tussen de leeftijd van 15 en 40 jaar
• mannelijke bloemen groeien in groepen, zijn geel en ongeveer 1,5 cm lang
• vrouwelijke bloemen groeien sporadisch, zijn rood en ongeveer 2 cm lang
• Bloeitijd is april tot mei

Fruit en zaden

• roodbruine kegels, spoelvormig
• Lengte: ca. 10 cm
• Diameter: ca. 3,5 cm
• vallen van de boom als ze rijp zijn (rond september)
• de zaden zijn ongeveer 5-6 cm lang, elk met vleugels

proliferatie

De douglassparren worden vermeerderd uit zaden. De voortplanting is echter veeleisend en vervelend. Daarom worden zaailingen vaak gekocht om in de moestuin te planten.

Locatievereisten

• zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde plaats
• beschut tegen de wind
• losse, vochtige en voedselrijke grond

De Douglasspar heeft in de loop van de jaren steeds meer ruimte nodig en mag daarom niet te dicht bij constructies worden geplant. De afstand moet overeenkomen met hun lengte.

Ziekten en plagen

Vooral op jonge leeftijd, tot ongeveer 15 jaar, is de Douglasspar gevoeliger voor schimmelziekten en plagen. Sommige plagen hebben het gevolgd van hun thuisland naar Europa, maar inheemse soorten hebben deze boom ondertussen ook zelf ontdekt.

• Roestige douglasspar
• Roetige Douglas Fir Chute
• Wortelrot
• Douglasienwollläuse
• Schorskever

gebruik

Het hout van dit type conifeer kan op veel manieren in de bouw worden gebruikt en is daarom erg gewild op de markt. Het is stabiel, duurzaam en gemakkelijk te impregneren.

Toxiciteit

De Douglasspar is niet giftig, integendeel:

• het heeft genezende ingrediënten
• wordt gebruikt in de kruidengeneeskunde
• wordt gebruikt voor de productie van cosmetica
• jonge scheuten, bloemen en zaden zijn eetbaar