Uit het leven van onweersbuien

Onweersbuien hebben geen goede reputatie omdat ze bekend zijn geworden als ongedierte en ongedierte. Talrijke details over de biologie en manier van leven van de insecten blijven verborgen voor natuurliefhebbers. Het loont de moeite om het van dichtbij te bekijken, omdat de insecten heel specifieke bedoelingen hebben met hun gedrag.

Er zijn meer dan 200 soorten onweersbuien in Duitsland

De belangrijkste dingen in het kort

• Onweersbuien kunnen effectief worden bestreden met huismiddeltjes zoals brandnetelbouillon, zeepsop, neemolie of vangplaten
• Onweersbuiendieren voeden zich meestal met sap en veroorzaken schade die lijkt op bladluizen; er zijn echter ook roofzuchtige soorten die als ongediertebestrijders fungeren en mijten, schaalinsecten en hun eieren vernietigen
• Gunstige organismen zoals bloemwantsen, gaasvlieglarven en roofmijten voeden zich met trips

Wat helpt tegen onweerdieren?

Onweersbuien komen plotseling tevoorschijn en profiteren van goede leefomstandigheden. Als ze op kamerplanten neerstrijken, vinden ze een overvloedige voorraad voedsel en vermenigvuldigen ze zich massaal. Om de verspreiding onder controle te krijgen, hebben zachte methoden of huismiddeltjes zichzelf bewezen. Over het algemeen moet u chemische insecticiden vermijden. Deze brengen uw gezondheid in gevaar en zijn niet alleen schadelijk voor ongewenste insecten.

Advies

De kleine insecten worden op magische wijze aangetrokken door blauwe kleuren. Om vast te stellen of er sprake is van een plaag, kunt u een blauwe doek op de vensterbank naast uw planten leggen.

Abbrausen

U kunt het ongedierte voorzichtig verwijderen door uw planten af ​​te spoelen met een harde waterstraal. Op deze manier worden de insecten weggespoeld. Vergeet de onderkant van de bladeren niet, want de insecten kunnen zich met hun blaaspoten op gladde oppervlakken vasthouden. Deze methode is geschikt als de besmetting de beginfase nog niet is gepasseerd.

Zeep water

Dit huismiddeltje is bijzonder zachtaardig en helpt niet alleen tegen trips. Meng een liter water met twee eetlepels olie en voeg een scheutje afwasmiddel toe. Als alternatief kunt u 15 gram zeep of kwarkzeep oplossen in dezelfde hoeveelheid water. De oplossing wordt verdeeld met een verstuiver zodat de hele plant wordt verneveld. De behandeling moet over meerdere dagen worden herhaald, waarbij de plant om de dag met zuiver water wordt besproeid. Dit voorkomt verstopping van de poriën.

Brandnetel voorraad

Sommige kruiden helpen ongediertebestrijding omdat hun ingrediënten en essentiële oliën niet alleen de gezondheid bevorderen, maar ook insecten afstoten. Voor een brandnetelbouillon heb je ongeveer 500 gram verse bladeren nodig, die worden overgoten met vijf liter kokend water. U kunt de effecten versterken met knoflook of uien. Laat het mengsel 24 uur staan ​​en besproei de plant om de paar dagen met het onverdunde brouwsel.

Neem-Öl

De olie wordt verkregen uit de zaden van de gelijknamige boom. Het bevat de werkzame stof azadirachtine. Dit heeft een insectendodende werking en voorkomt dat de larven hun huid afschudden om een ​​volwassen insect te worden. Volwassen insecten kunnen niet worden bestreden met neemolie. Dep de trossen larven met een in olie gedrenkt wattenstaafje. Gebruik extra middelen om de pest te bestrijden.

Lijm vallen

Deze speciale val is met lijm bekleed zodat vliegende insecten na de landing aan het oppervlak blijven plakken. Blauwe tabletten zijn bijzonder effectief bij het aantrekken van trips. Deze methode is echter alleen geschikt om een ​​mogelijke besmetting te controleren en niet om deze te bestrijden. Vleugelloze stadia en soorten worden niet gevangen door de val en kunnen zich voortplanten.

Kleefvallen trekken trips aan en laten ze in doodsangst omkomen

Gebruik nuttige insecten

In gesloten ruimtes zoals kassen of wintertuinen kun je nuttige insecten meenemen die zorgen voor een natuurlijke inperking van de tripspopulatie. Tot de roofdieren behoren bloemwantsen, gaasvlieglarven en roofmijten. De nuttige insecten kunnen worden gekocht op internet of in gespecialiseerde hoveniers. Als u nuttige insecten gebruikt, moet u andere bestrijdingsmethoden vermijden. Anders breng je het voortbestaan ​​van de nuttige insecten in gevaar. Bovendien moet u de leefomstandigheden voor de nuttige insecten optimaal ontwerpen. Pas de temperatuur en vochtigheid dienovereenkomstig aan.

	Temperatuur	Vochtigheid
roofmijten	22 naar 26 graden Celsius	70 tot 80 procent
Bloem bugs	18 naar 25 graden Celsius	60 tot 95 procent
Lacewing	20 naar 26 graden Celsius	niet veeleisend

inval

Levensduur van onweersbuien

De levensduur van onweerdieren is sterk afhankelijk van het klimaat. In warmere streken leeft een generatie vaak een heel jaar, in koudere streken worden elk jaar meerdere generaties geboren en sterven ze. Als je wilt wachten tot de onweersbuien vanzelf sterven, kun je lang wachten, want ze planten zich ongeslachtelijk voort - en heel talrijk. Het duurt ongeveer 20 dagen van het ei tot het insect, de volwassen trips kunnen enkele weken tot maanden leven.

Van het ei tot het volwassen onweersdier

De biologie van onweerdieren is zeer goed onderzocht en heeft nog steeds veel geheimen. Omdat de bestelling meerdere families en geslachten bevat, is de manier van leven heel anders.

Voortplanting en larvale ontwikkeling

Onweersbuien kunnen zich ongeslachtelijk voortplanten

De meeste omzoomde vleugels ontwikkelen zich meerdere generaties per jaar, mits de weersomstandigheden optimaal zijn. Permanent warme kassen (€ 364,99 bij Amazon *) voorstander van massaproductie. In gematigde klimaten ontwikkelen onweersbuien slechts één generatie per jaar. De insecten planten zich voornamelijk voort door ongeslachtelijke voortplanting. Er zijn enkele soorten die alleen vrouwtjes voortbrengen.

De larven ontwikkelen zich binnen twee tot twintig dagen uit de eieren. Vervolgens vertonen ze, afhankelijk van de soort, verschillende manieren van leven. Sommige blijven aan de oppervlakte, terwijl andere gevleugelde larven zich terugtrekken in het substraat. Ze lijken qua uiterlijk en manier van leven op de volwassen gevleugelde vogels met franjes, maar ze hebben geen vleugels.

Verdere ontwikkeling van larven:

• twee larvale stadia worden gevolgd door een prepupaal stadium
• De prepupa-fase vindt gedeeltelijk plaats in de cocon
• dan nog een of twee popstadia

eten

Net als groene bladluizen voeden de zwarte onweersbuien zich voornamelijk met plantensap. Ze prikken individuele cellen met hun monddelen en zuigen de vloeistof eruit. Het plantenweefsel sterft af en wordt licht glanzend zilver. Terwijl sommige soorten gespecialiseerd zijn in specifieke waardplanten, voeden andere gevleugelde vogels zich met sap van verschillende soorten. Er zijn ook vertegenwoordigers die zich voornamelijk voeden met bolders.

Voedselspectrum van de gefranjerde gevleugelde vogels:

• Roofzuchtige soorten voeden zich met mijten, schaalinsecten en eieren
• sommige soorten gebruiken schimmels op dood hout als voedsel
• sommige omzoomde vleugels ontwikkelen plantengallen waarin ze plantenweefsel eten

Verspreiding

Gevleugelde vogels met franjes worden vanwege hun lage gewicht honderden of duizenden kilometers met de wind meegerekend. Ze worden daarom beschouwd als luchtplankton omdat ze hun vliegrichting niet actief kunnen veranderen. Met uitzondering van de poolgebieden hebben omzoomde vleugels zich over de hele wereld verspreid. Zelfs vleugelloze soorten konden met de wind over de zeeën worden vervoerd. Ook de plantenhandel, die al sinds de middeleeuwen plaatsvindt, draagt ​​bij aan de verspreiding van insecten. Gevleugelde vogels met franjes hebben hun belangrijkste distributiecentrum in de tropen.

winter doorbrengen

In Midden-Europa overleven sommige volwassen gevleugelde vogels met franjes de winter. De larven overwinteren minder vaak. Ze vluchten uit onstabiele habitats zoals graanvelden en zoeken beschutte toevluchtsoorden. Ze trekken zich het liefst terug op losse grond of strooisel, maar kruipen ook in spleten en scheuren onder boomschors. Afgesloten winterverblijven die aan alle kanten fysiek contact garanderen, zijn ideaal. Als gevolg hiervan komt het vaker voor dat ze onweersbuien in de nabijheid van mensen brengen. Ze activeren af ​​en toe een brandalarm wanneer ze de krappe ruimtes binnenkomen.

voorkomen

Een plaagplaag is moeilijk te voorkomen omdat de insecten plotseling kunnen verschijnen. U kunt er echter voor zorgen dat de leefomstandigheden niet optimaal zijn voor de gefranjerde gevleugelde vogels. Optimale verzorging van de planten speelt ook een grote rol bij de preventie.

Vochtigheid

Tripsen houden niet van vocht

Tripsen houden van droge lucht. Als uw planten besmet zijn, verplaats ze dan tijdelijk naar de badkamer of bespuit ze regelmatig. Bij een hoge luchtvochtigheid is de reproductie van de gefranjerde gevleugelde vogels uiterst beperkt.

Zet in de winter kommen gevuld met water op de radiatoren zodat er een vochtig microklimaat boven de vensterbank hangt. Een grote plantenbak gevuld met grind vangt overtollig gietwater op, dat vervolgens kan verdampen. Kleipotten regelen de waterbalans in het substraat en leiden overtollig water naar buiten, waar het verdampt aan de oppervlakte.

Verander het substraat

Nadat u een plaag heeft geïdentificeerd en het ongedierte met succes heeft bestreden, moet u de plant verpotten. Gefranjerde gevleugelde larven leven op of in het substraat waar ze zich verpoppen. Als je het substraat niet helemaal vervangt, kunnen de insecten volgend jaar weer verschijnen.

Advies

Voorkom wateroverlast, dit verzwakt uw planten. Als hun immuunsysteem al is aangevallen, wordt een plaag door ongedierte begunstigd.

Overzicht en naamgeving

Onweersbuien, die in het Duits officieel omzoomde vleugels worden genoemd, vertegenwoordigen de orde Thysanoptera. Kenmerkend zijn langharige franjes aan de randen van de vleugels. Wereldwijd zijn er ongeveer 5.500 soorten, waaronder 400 in Centraal-Europa. In Duitsland komen meer dan 200 soorten voor. De naam onweerdieren komt van de manier waarop deze insecten leven. Ze lijken altijd massaal te verschijnen als er een zomers onweer aan de horizon staat.

Oude dialectnamen voor onweerdieren:

• Ostfriesland: Gewreven of gipsen zegel
• Sudetenland: Wettergeistlein
• Rijnland: Cilia of hommelkikkers
• Flensburg: Kaulpanne

Blaas voeten

De insecten hebben gelobde structuren op de uiteinden van hun benen, aroliums genaamd. U kunt de inwendige druk verhogen zodat de flappen opblazen als een ballon. Dankzij deze speciale structuren kunnen onweersdieren zich vasthouden aan gladde oppervlakken. Om de hechting verder te verbeteren, bevochtigen de insecten hun voeten met een afscheiding.

Thripse

In Duitsland staan ​​26 soorten vermeld als ongedierte dat de landbouw en de plantenveredeling schaadt. Veel voorkomende plagen zijn uientrips (Thrips tabaci) en Parthenothrips dracaenae. Tripsen is de wetenschappelijke term voor een geslacht binnen de gevleugelde vleugel met franjes die in het Duits werd aangenomen.

Graanplagen in Centraal-Europa:

• Limothrips cerealium
• Limothrips denticornis
• Haplothrips aculeatu

Detecteren

Omzoomde vleugels bereiken een grootte tussen één en drie millimeter. Je lichaam is relatief langwerpig. Kenmerkend voor onweerdieren zijn de sterk gemodificeerde en asymmetrische monddelen. Terwijl de rechter bovenkaak aanzienlijk is teruggetrokken, is de linker bovenkaak gevormd tot een doordringende borstel. Deze onderkaken worden gebruikt om plantenweefsel te doorboren en het sap op te nemen. Volwassen insecten hebben vier smalle vleugels, waarbij sommige soorten vleugelloos zijn. De larven zijn groen van kleur en doorschijnend.

Gevaar voor verwarring: witte en zwarte vliegen

Af en toe wordt deze term ook gebruikt voor onweersbuien, wat tot verwarring kan leiden. Zwarte vliegen worden voornamelijk schimmelmuggen genoemd, die behoren tot de orde van de tweevleugelige soorten. Ze vertegenwoordigen een geslacht binnen de mug, de wittevlieg verbergt wittevlieg, die tot de orde van de Schnabelkerfen behoren.

vlieggedrag

Onweersbuien worden niet als luchtvaartkunstenaars beschouwd, omdat ze niet tegen de wind in kunnen vliegen en ook niet zelfstandig de lucht in kunnen vliegen. De reden hiervoor zijn de zwaar omzoomde vleugels, die geen richtingsverandering toelaten. De insecten zijn eerder afhankelijk van de zomerthermiek.

Ze stijgen op met de warme luchtmassa's en worden bij mooi weer en temperaturen boven de 20 graden Celsius in hogere luchtlagen gedragen. Wanneer de luchtdruk daalt door een naderend onweer, hechten onweersbui dieren hun vleugels aan hun lichaam en laten zich zinken. Ze komen terecht op het hoofd, in het haar en op de huid.

Interessante feiten over de vlucht:

• Luchtsnelheid van tien centimeter per seconde
• lagere vleugelslagfrequentie dan muggen
• hebben geen controle over de vliegrichting

inval

Fysieke factoren dwingen onweersbuien om te landen

Onderzoekers hebben ontdekt dat de verandering in veldsterkte een belangrijke reden is voor het wegzakken van hogere luchtlagen. Bij mooi weer ligt de veldsterkte tussen de 100 en 300 volt per meter. Onweersbuien kunnen dan in hogere luchtlagen worden gedreven. Tijdens een onweersbui neemt de veldsterkte toe tot waarden tot 50.000 volt per meter. Er dreigt onweer en bliksem. Onweersbuien reageren zelfs bij aanzienlijk lagere veldsterktes. Ze leggen hun vleugels klaar met 8.000 volt per meter om de grond te raken.

Zijn onweersbuien gevaarlijk?

De zwarte insecten worden op vochtige en warme zomerdagen als vervelende metgezellen beschouwd. Ze nestelen zich op de huid en bijten, waardoor gevoelige mensen kunnen jeuken. De insecten voeden zich echter niet met bloed. De beet is eerder een toevallige en onschadelijke bijwerking.

Symptomen na een steek:

• Huidletsels
• rode zwelling
• gedeeltelijk ontstoken gebieden

Vloeistofinname

Onweersbuien kunnen "bijten"

Sommige omzoomde vleugels kunnen met hun monddelen steken. Onderzoekers vermoeden dat onweerdieren door transpiratie op een verkeerde manier worden gericht en vocht willen opnemen. De monddelen krassen onbedoeld op de huid. Dit verklaart waarom onweersbuien op de blote ledematen van atleten lijken te jagen.

Zoek naar bescherming

Omdat regen en kou grote gevaren vormen voor onweersbuien, kruipen de insecten in scheuren en spleten wanneer neerslag dreigt. Nadat ze op mensen zijn geland, kruipen ze onder kleding op zoek naar bescherming. De dieren steken daar meestal niet.

Onweersbuien zijn vervelend, maar ze kunnen de mens niets aandoen. U behoort niet tot de bloedzuigers.

Houd onweerdieren uit de buurt

Lichte kleuren zoals wit of geel lijken onweerdieren aan te trekken. Als je geen doelwit wilt zijn, moet je de voorkeur geven aan donkere kleding. Als de insecten eenmaal op je kleding zijn gaan zitten, kun je ze eraf schudden of verwijderen met een pluizenroller. Zonnebrillen helpen bij het joggen, zodat de omzoomde vleugels niet per ongeluk in uw ogen komen.

Wat kan er worden gedaan tegen onweersbuien in het appartement?

Vogels met franjesvleugels kunnen gemakkelijk het appartement binnenkomen, zelfs als er een vliegenhor voor het raam is. Gebruik het blik en de bezem om de insecten van de vloer te vegen nadat ze zijn neergedaald. Veeg de vloer vochtig of droog af met een microvezeldoek. Individuele dieren kunnen worden opgepakt met een plakstrip.

Nuttig of schadelijk?

Sommige vogels met franjevleugels zijn regelmatige bezoekers van bepaalde planten. De tropische cycaden van het geslacht Macrozamia worden bestoven door onweersbuien. Het is mogelijk dat de cycaden zelfs afhankelijk zijn van de omzoomde gevleugelde vogels van het geslacht Cycadothrips en zich zonder hun hulp niet kunnen voortplanten.

Een dergelijke afhankelijkheid is ook bekend uit Europa. Gewone heide kan alleen op de Faeröer overleven omdat hij wordt bestoven door de heidetrips. Het is de enige soort die als bestuiver kan worden beschouwd. Alle andere insecten vallen eruit door de harde wind en alleen de onweersbuien worden met de wind naar de bloemen gedragen.

Bestuiven van onweersbuien:

• verschillende soorten heide en heide
• Wandelröschen
• Aziatische kustbomen
• exotische Belliolum- en Popowia-soorten

Plant ongedierte

Ongeveer 95 procent van alle tripsoorten wordt als ongedierte beschouwd. Ze komen voor op veel kamerplanten, zoals rubberbomen, booghennep of verschillende orchideeën, als plantuitlopers. Er is vaak een lage luchtvochtigheid in het appartement, wat gunstig is voor de insecten. Omdat de dieren klein zijn en daarom bijna onzichtbaar voor het blote oog, is het opsporen van ongedierte vaak niet eenvoudig. De schadepatronen kunnen vergelijkbaar zijn met die van andere plantenplagen.

Dit is hoe een aantasting door trips extreem is:

• zilvergrijze spikkels op de bladeren
• soms treden sterke vervormingen op
• Bladeren worden bruin naarmate de ziekte voortschrijdt

	Ernährung	schadelijk stadium	Schade aan afbeelding
Spintmijten	Sap	Insecten	zilverachtige vlekken, fijne spinnenwebben
Sciarid muggen	Haarwurzeln	larven	Zaailingen verliezen hun stabiliteit en verdorren
Schaal insecten	Sap	Larven en insecten	Plantendelen sterven af
bladluizen	Sap	Insecten	verkleurde bladeren, plakkerige laag

Häufig gestellte Fragen

Wat eten onweerdieren?

De gevleugelde vogels met franjes hebben een ruim aanbod aan voer. Er zijn puur herbivore soorten die zich voeden met de weefsels en het sap van verschillende planten. Anderen bezoeken bloemen om het stuifmeel te eten. Er zijn onweersdieren die zich voeden met schimmels in het dode hout en anderen die roofzuchtig leven. De laatstgenoemden richten zich op geleedpotigen en hun eierkoppelingen.

Waar komen onweersbuien vandaan?

De omzoomde gevleugelde larven leven in of op de grond. Hier verpoppen ze voordat ze als volwassen insecten met de wind worden verspreid. Thermische winden voeren de insecten naar hoge luchtlagen. Als de omstandigheden niet optimaal worden, slaan ze hun vleugels vast om op de grond te zinken. Dit is het geval bij zwoel weer, voordat een onweersbui nadert.

Hoe lang leven onweersbuien?

De levensverwachting van onweerdieren varieert en is afhankelijk van de temperatuur. Hoewel sommige soorten kunnen overwinteren, sterven de meeste vogels met franjevleugels na één seizoen. De Californische bloeiende trips kunnen ongeveer 20 dagen overleven bij temperaturen van 75 graden Celsius. Als de thermometer zakt tot 15 graden Celsius, is de levensduur slechts 46 dagen. De levensverwachting wordt ook verminderd bij hogere temperaturen. Bij 35 graden Celsius sterven de insecten na ongeveer negen dagen.

Waarom kruipen onweerdieren rond het scherm van de monitor?

Met name LCD-monitoren hebben een magische aantrekkingskracht op kleine insecten. Ze worden aangetrokken door het licht en kruipen door de ventilatiesleuven achter de diffusorfolie en het paneelglas. Het is zichtbaar op de monitor en komt er meestal niet uit. Wanneer de insecten in kieren en spleten kruipen, zoeken ze bescherming tegen koude temperaturen en vocht. Niches die fysiek contact van alle kanten bieden, hebben de voorkeur.

Onweersbuien kunnen hier verschijnen:

• in scheuren achter behang
• op tv
• in de fotolijst