Interessante feiten over de schors van de gewone beuk

Zijn schors maakt een gewone beuk onmiskenbaar. In bossen vallen de bomen op door hun lichtgrijze glans en de zeer glad ogende bast. Een fijn stof wordt vaak aangetroffen onder de beukenbomen. Dit is de afbrokkelende kurk. Interessante feiten over beukenbast.

De bast van oudere beuken is grijsachtig

Herken gewone beuk aan de schors

• Jonge bomen: donkergroene tot zwarte bast
• oudere bomen: grijze tot zilvergrijze bast
• glad
• fijngebarsten
• grotere scheuren in oude bomen
• De bast valt er niet af

De schors van de jonge beuk

Jonge rode beuken zijn te herkennen aan het feit dat de bast nog niet het typische zilvergrijs heeft. De bast van jonge bomen is donkergroen, bijna zwart. Op dit moment is de bast nog geheel glad en geheel zonder scheuren.

Kurk kan niet in schalen worden losgemaakt

Bij de meeste bomen vormt de schors dikke schubben, kurk genaamd, die van de boom kunnen worden losgemaakt. Bij de beuk wordt de kurk echter niet schilferig en kan deze niet in zijn geheel worden afgepeld.

In plaats daarvan zal de kurk of phellem afbrokkelen en eraf vallen. Na verloop van tijd vormt het daar een dun laagje dat de grond rond de gewone beuk bedekt.

De bast van beuken verandert met de leeftijd

Hoe ouder de beuk, hoe lichter de kleur van de stam. De bast wordt lichtgrijs. De littekens van gevallen takken zijn duidelijk zichtbaar.

De stamdiameter kan oplopen tot twee meter. De bast is opengescheurd door fijne lengtegroeven. De bast is niet zo grof en duidelijk korrelig als bijvoorbeeld eiken of andere bosbomen.

De schors van de beuk biedt nauwelijks beschutting voor insecten. Zelfs ongedierte kan de boom niet binnendringen door de niet-beschadigde schors. De stam van de gewone beuk is echter gevoelig voor de zon en groeit daarom het beste als het onderste gedeelte wordt beschermd door ondergroeiende bomen, zoals haagbeuken.

Advies

In beukenbossen komen af ​​en toe beuken met zeer dikke en gebarsten schors voor. Dit is een iets andere variant van de gewone beuk, de steenbeuk met de botanische naam Fagus sylvatica var. Quercoides. Het moet echter niet worden verward met de haagbeuk, die vanwege zijn harde hout soms steenbeuk wordt genoemd.