Klimhortensia: verzorgen en snoeien

De klimhortensia (Hydrangea petiolaris) behoort tot de hortensia-familie (Hydrangeaceae) en is nauw verwant aan de tuinhortensia (Hydrangea macrophylla). Net als deze vormen klimhortensia's grote, parapluvormige bloeiwijzen, maar dankzij hun klevende wortels groeien ze tot 15 meter hoog door zelfstandig te klimmen. De sierplant, die vaak in tuinen wordt aangeplant, kan op veel manieren worden gebruikt en wordt als zeer onderhoudsvriendelijk beschouwd.

De klimhortensia dient voorzien te zijn van een klimhulpmiddel

Herkomst en distributie

Zoals veel hortensiaplanten komt ook de klimhortensia uit Oost-Azië. In Korea, Japan en Taiwan is de soort wijdverspreid in het wild, zowel in tuinen als in uitgestrekte bossen. In Europa en Amerika wordt de groeikrachtige klimplant gebruikt als sierplant, maar door zijn robuustheid wordt hij nu ook in het wild uitgezet.

Gebruik

Als klassieke klimplant beklimt Hydrangea petiolaris huismuren, hekken, muren, oude en dode bomen, pergola's en andere hekjes. Hiervoor gebruikt de plant zijn zelfklevende wortels, met behulp waarvan hij zelfstandig klimt en zich in de grond verankert. Klimhulpmiddelen zoals koorden, haken etc. zijn alleen handig voor pas geplante jonge planten zodat ze het juiste pad kunnen vinden. Als de plant geen klimplek vindt, groeit hij - afhankelijk van de soort - ook als bodembedekker of als brede halfronde struik tot wel twee meter hoog.

Uiterlijk en postuur

Aan de van het licht afgekeerde kant vormen de scheuten van de klimhortensia sterk hechtende wortels die na verloop van tijd verhouten en zich ontwikkelen tot dikke takken. Oudere planten hebben meestal een erg knoestige groeiwijze en de roodbruine schors schilfert van het dikke hout. Op muren, muren of hekjes bereiken klimhortensia's een gemiddelde hoogte van tussen de zes en zeven meter, maar in uitzonderlijke gevallen kunnen ze ook een hoogte bereiken van maximaal 15 meter. Bij jonge planten is de groei relatief traag met ongeveer 15 tot 20 centimeter per jaar, maar neemt toe met de leeftijd tot jaarlijkse toenames tot wel 40 centimeter - op voorwaarde dat de omstandigheden op de locatie optimaal zijn.

gebladerte

Het dichte blad van de klimhortensia bestaat uit talrijke glanzend groene, ronde tot eivormige en tot tien centimeter lange bladeren. Deze zitten op lange stelen tegenover elkaar en worden in de herfst bij de meeste soorten prachtig geel. Sommige van de nieuwere soorten ontwikkelen echter geen herfstkleuren meer, maar blijven in milde winters groen op de scheuten tot volgend voorjaar.

Bloei en bloeitijd

De grote, parapluvormige bloemen die verschijnen tussen mei en juli zijn altijd roomwit op klimhortensia's. Ze geven een lichte, zoete geur af die de plant onweerstaanbaar maakt voor bijen, hommels en vlinders. Vanwege hun overvloed aan nectar zijn klimhortensia's waardevolle insectenvoedergewassen.

Overigens bestaan ​​de platte pluimen tot 25 centimeter breed voor een groot deel uit witte, steriele bloesems. Alleen de binnenste bloembladen - herkenbaar aan de ontbrekende bloembladen - zijn vruchtbaar.

Als u wilt genieten van de uitbundige bloei van deze planten, heeft u geduld nodig: klimhortensia's bloeien niet eerder dan vijf tot acht jaar na het planten.

fruit

De wilde vormen van de klimhortensia ontwikkelen tot de herfst kleine, onopvallende capsulevruchten. De ontwikkeling van zaden die fruit bevatten, is echter niet te verwachten in gecultiveerde vormen.

Is klimhortensia giftig?

Zoals alle hortensia's wordt ook de klimhortensia als licht giftig beschouwd. Alle delen van de plant bevatten giftige stoffen zoals glycosiden (blauwzuur), saponinen en ook hydrangenol en hortensine. Als grotere hoeveelheden worden geconsumeerd, kunnen deze lichte vergiftigingsverschijnselen veroorzaken, zoals duizeligheid en misselijkheid. Bladeren, bloemen en andere delen van de plant smaken echter extreem bitter, waardoor kinderen nauwelijks in de verleiding komen om meer te proeven. Wrijf een vers blad tussen je vingers en je zult de lichte geur van bittere amandelen ruiken.

Bovendien kunnen de ingrediënten van klimhortensia bij gevoelige mensen een contactallergie veroorzaken, maar dit kan worden voorkomen door handschoenen en andere beschermende kleding te dragen (bijvoorbeeld bij het snoeien van de plant).

Aan de andere kant zijn huisdieren problematischer, omdat klimhortensia's giftig zijn voor katten, honden en dergelijke en ernstige vergiftigingsverschijnselen kunnen veroorzaken.

Welke locatie is geschikt?

Klimhortensia's voelen zich het prettigst op heldere, maar niet volledig zonnige en warme locaties. Kies een gedeeltelijk schaduwrijke, lichte of schaduwrijke plaats, die echter niet direct in de schaduw mag staan ​​- als het te donker is voor de plant, zal deze geen bloemen ontwikkelen. Een wat vochtige en koele standplaats in de tuin is ook ideaal.

Boden

Idealiter is de potgrond humusachtig, fris, doorlatend en licht zuur. Klimhortensia's verdragen geen kalkrijke grond en zijn ook erg gevoelig voor zware en verdichte bodems.

Plant klimhortensia's op de juiste manier

Zet de klimhortensia in een goed dichtgeslibd plantgat dat ongeveer twee keer zo breed en diep is als de kluit van de plant. Maak de zijwanden en de geperforeerde bodem los met een graafvork om de wortels gemakkelijker te laten groeien. Meng het uitgegraven materiaal met rijpe compost, hoornkrullen (€ 24,99 bij Amazon *) en eventueel rododendronaarde. Bevestig de scheuten van de jonge plant aan een klimhulpmiddel om deze in de goede richting te wijzen. Vooral bij huismuren moet je een trellis gebruiken en deze ongeveer tien centimeter voor de muur bevestigen. De sterke, klevende wortels van de klimhortensia hebben de neiging zich in het gips te graven en daar steun te vinden. Een klimhulpmiddel is natuurlijk alleen nodig als de plant moet worden getraind om te klimmen. Anders groeit het gewoon als bodembedekker of brede struik.

Bedek de grond vervolgens met een mulchmateriaal zoals bladeren, schorsmulch, etc. om het vocht in de grond te houden. Zet de kluit in het beste geval in een emmer met lauwwarm water voordat je hem erin doet, zodat de plant veel vocht kan opnemen.
meer

Wat is de beste tijd om te planten?

De beste tijd om een ​​klimhortensia te planten is het vroege voorjaar tussen maart en april. De planten zijn echter meestal verkrijgbaar als containergoed, die in principe het hele jaar door geplant kunnen worden. De enige vereiste is vorstvrij, mild weer. Vermijd planten op warme, zonnige dagen, anders komen de planten snel onder watertekort en droogtestress te staan.

De juiste plantafstand

Klimhortensia's kunnen wel vijf meter breed worden en hebben daardoor veel ruimte nodig. Plant ze daarom afzonderlijk en vermijd onderplanting - de resulterende worteldruk bevalt de planten niet. Het is echter mogelijk om te socializen met andere klimplanten zoals de clematis.

Water klimmende hortensia

In principe is het extra water geven van geplante klimhortensia's niet nodig, omdat de planten voor zichzelf zorgen door hun wijdvertakte wortelstelsel. Alleen vers geplante exemplaren mogen enkele weken water krijgen, omdat de wortels, die nog niet stevig in de grond zijn verankerd, zelf niet voldoende vocht kunnen opnemen. Zelfs tijdens droge en hete midzomerfasen moet indien nodig af en toe water worden gegeven - bijvoorbeeld omdat de plant zijn bladeren hangt.

Bemest klimhortensia goed

Klimhortensia's hebben een zeer hoge voedingsbehoefte en dienen daarom in het voorjaar van biologische mest te worden voorzien. Compost, gemaaid gras of boomschors zijn hiervoor bijzonder geschikt.

Als oudere planten niet echt willen bloeien, kan een startbemesting met in de handel verkrijgbare hortensia- of rododendronmeststof helpen.

Klimhortensia correct trimmen

Als ze voldoende ruimte hebben om uit te spreiden, hoeven klimhortensia's niet te worden geknipt. De planten zijn echter redelijk compatibel met snoeien en kunnen gemakkelijk worden teruggesnoeid in het overblijvende hout. Jonge klimhortensia's vertakken zich sterker en groeien dan dichter als ze direct na het planten met een derde worden ingekort.

Indien mogelijk moeten voor het ontluiken op een vorstvrije en milde dag in februari of maart snoeimaatregelen worden genomen.

Verspreid klimhortensia's

Omdat er meestal geen zaadbevattende vruchten worden gevormd, is alleen vegetatieve vermeerdering via stekken, stekken of stekken mogelijk.

Stekken

Snijd in juni kopstekken van ongeveer tien tot vijftien centimeter lang, waarvoor u scheuten zonder bloemen kiest. Verwijder de onderste bladeren en dompel de schuine snede in een wortelpoeder. Plant de stekken vervolgens in kleine potten met groeimedium (€ 9,45 bij Amazon *) of direct op de gewenste plek en houd het licht vochtig. Het rooten is succesvol wanneer de eerste nieuwe scheuten worden gevormd.

Uitloper

Het is gemakkelijker om te vermeerderen met stekken die, in tegenstelling tot stekken, niet direct van de moederplant worden gescheiden. Selecteer in mei of juni jonge scheuten die dicht bij de grond groeien, trek ze naar beneden, verwijder de bladeren en krab ze op één plek lichtjes. Deze plant u in de volle grond en bedekt de scheut slechts licht met aarde. De tak moet echter worden verzwaard met een steen of verankerd met een draad zodat deze niet uit het plantgebied glijdt. Houd de uitloper licht vochtig en scheid hem in het volgende voorjaar van de moederplant zodra hij zijn eigen scheuten ontwikkelt.

Stekken

Stekken worden in de winter gesneden en bewaard in de groentelade van de koelkast of een andere koele plaats, gewikkeld in een vochtige doek, totdat ze in het voorjaar worden geplant. Plak de ongeveer 15 tot 20 centimeter lange stukken hout direct op de beoogde plek en houd de grond daar licht vochtig.

winter doorbrengen

Klimhortensia's zijn voldoende winterhard en hebben alleen in de eerste jaren van opstaan ​​een lichte winterbescherming nodig, bijvoorbeeld door te mulchen met bladeren of aangelegde sparren- en dennentakken.

Hoe transplanteer ik correct?

Klimhortensia's kunnen in principe worden getransplanteerd zolang ze niet langer dan vijf tot zes jaar op hun plaats staan. Het verplaatsen van oudere, klimmende exemplaren is echter vrijwel onmogelijk vanwege de sterke stamvorming. Alleen struikachtige planten kunnen later van locatie veranderen.

Het is alleen belangrijk dat u de planten niet onvoorbereid verplant. In de herfst, vóór de geplande maatregel - wat het beste in het voorjaar kan worden gedaan - graaf een ondiepe greppel rond de hoofdscheut, die je vult met compost. Op deze manier dwing je de plant om dicht bij de stam compacte wortels te vormen en laat je hem later op de nieuwe locatie beter groeien.
meer

Potcultuur

Als de planter groot genoeg is, kan de klimhortensia ook in een kuip worden gekweekt. In zo'n plant zal de plant natuurlijk niet zo groot worden, maar hij kan toch behoorlijke proporties aannemen. Daarom is het nogal ongeschikt om op het balkon te staan, vooral als het een huurappartement is. Veel verhuurders verbieden het planten van klim- of klimplanten op het balkon, vooral als de soort zelfklimmend is. Als privacyscherm op een terras - bijvoorbeeld geplant in een verhoogd bed of iets dergelijks en voorzien van een trellis - is de klimhortensia zeer geschikt.

Ongedierte

Ongedierte wordt zelden aangetroffen op klimhortensia's. Dan zijn het meestal zuigende insecten zoals bladluizen. Je zult een plaag vaak opmerken door een kleine gestalte, onvolgroeide bladeren, vallende toppen of een merkbaar sterke verschijning van mieren rond de aangetaste plant. Voorkom een ​​ongedierte door zorgvuldige verzorging, een geschikte standplaats en de vestiging van nuttige insecten in de tuin. Installeer een insectenhotel op een geschikte plaats (€ 13,88 bij Amazon *) en zorg ervoor dat vogels bijvoorbeeld voldoende plaatsen vinden om zich terug te trekken en zich te voeden.

ziekten

Klimhortensia's zijn robuuste planten die zelden worden aangetast door ziekten. Als de plant er ziek uitziet, zijn fouten in de zorg of een ongeschikte standplaats meestal de oorzaak. Vaak komt chlorose voor, waarbij de bladeren geel verkleuren. Redenen zijn ofwel een tekort aan voedingsstoffen door een verkeerde of onvoldoende bemesting of een onjuiste pH-waarde. Is dit meer dan 7, dan dient u de klimhortensia te voorzien van zure rododendrongrond.

Echte meeldauw komt ook af en toe voor, waarbij echte meeldauw overheerst bij warm en droog weer en valse meeldauw in vochtige, koele zomers. Het sproeien van paardenstaart of knoflookbrouwsel helpt tegen beide schimmelziekten, en ernstig geïnfecteerde bladeren en scheuten moeten ook worden verwijderd.

Klimhortensia bloeit niet, wat te doen?

Als de klimhortensia niet wil bloeien, kunnen er verschillende oorzaken zijn:

• Nutriëntentekort: Voorzie de plant in het voorjaar van compost of andere organische mest.
• Gebrek aan licht: Hoewel de klimhortensia geclassificeerd is als schaduwtolerant, heeft deze voldoende licht nodig voor een weelderige bloei.
• Snoeien op het verkeerde moment: Snoei klimhortensia's nooit in de herfst, dan verwijdert u ook de knoppen van het volgende jaar.
• Vorst: Bloemknoppen zijn in het voorgaande jaar gemaakt en kunnen in strenge winters doodvriezen.

Advies

Verwelking van bladeren wordt niet alleen veroorzaakt door een mogelijk gebrek aan water, maar kan ook te wijten zijn aan wateroverlast (en dus rotte wortels) of een te zonnige locatie.

Soorten en variëteiten

Deze prachtige soorten klimhortensia zijn geschikt voor huis- en hobbytuinen:

• 'Semiola': wintergroene, koperrode scheuten in het voorjaar, ideaal als bodembedekker
• 'Silver Lining': wintergroen, bont blad, geschikt om in potten te houden
• 'Miranda': bont blad, vooral grote bloemen
• 'Cordifolia': dwergvorm, slechts tot drie meter hoog en 40 centimeter breed

De pseudo- of gespleten hortensia (Schizophragma hydrangeoides) lijkt qua uiterlijk en cultuur en locatie-eisen sterk op de klimhortensia. Het grootste verschil tussen de nauw verwante soorten is de groeikracht: met een gemiddelde hoogte van twee tot zes meter en een breedte van maximaal vier meter zijn gespleten hortensia's kleiner dan de krachtigere klimhortensia's.