Deze ziekten kunnen dodelijk zijn voor de meidoorn

De meidoorn is niet alleen een echte, kleurrijke schoonheid onder de haagplanten, maar ook volledig winterhard en verdraagt ​​de stadslucht. De ene of de andere ziekte kan echter de rozenfamilie aanvallen.

De webmot is heel gemakkelijk te herkennen aan zijn webbing

Een rode afstammeling van de meidoorn

De cultivar Paul's Scarlet des Crataegus laevigata - de tweeledige meidoorn - wordt beschouwd als een echte meidoorn. Het is dus een karmijnrode bloeiende vorm van dit inheemse haagbos. Dienovereenkomstig heeft de meidoorn ook zeer vergelijkbare eigenschappen en vereisten - dus verrukt hij met de typische meidoorn, decoratief gelobd blad en houdt hij net als zijn witbloeiende voorouder van de zon en voedselrijke, kalkrijke bodems.

Vergelijkbare ziekterisico's

Bacterievuur

Helaas heeft de meidoorn ook bepaalde ziekterisico's gemeen met de meidoorn. Hoewel het zeer tolerant is ten opzichte van vorst en stadslucht, is het vatbaar voor bacterievuur. Deze bacteriële ziekte is zeer gevaarlijk en moet worden gemeld aan het bureau voor gewasbescherming vanwege het sterke overdrachtspotentieel naar andere rozenplanten, met name pitvruchtbomen.

Als een meidoorn geïnfecteerd is, vertoont hij donker verkleurde takken en opgedroogde scheutuiteinden die eruit zien als verbrand.

Helaas is deze ziekte niet goed te genezen en wordt daarom gevreesd. Zonder tegenmaatregelen sterven meidoorns na één tot twee jaar af en worden jonge planten na twee tot drie weken gedood.

Als de ziekte wordt gediagnosticeerd (wat duidelijk alleen in het laboratorium kan), moeten de zieke delen van de plant zeer genereus worden weggesneden. Als de besmetting ernstiger is, is opruimen noodzakelijk. Het geïnfecteerde materiaal dient indien mogelijk te worden verbrand, bij grotere hoeveelheden in een afvalverbrandingsinstallatie.

Om de bacterievuur te voorkomen, kunt u speciale gistpreparaten gebruiken die voorkomen dat de ziekteverwekker de plant binnendringt, vooral in de meest risicovolle tijd in de zomer als het warm en vochtig weer is.

Noteren:

• Phytophthora zeer besmettelijke, meldingsplichtige bacteriële ziekte
• Bij een besmetting is royaal snoeien of ruimen noodzakelijk
• Verbrand ziek plantmateriaal
• Ter preventie: gistbereidingen

Gesponnen motten

Een ander risico voor de gezondheid van de meidoorn is de spintmot. Het eet de bladeren van de plant op en bedekt ze met opvallende, witte webben.

Een plaag kan in eerste instantie het beste mechanisch worden bestreden door de meidoorn met een sterke waterstraal te besproeien. Het is effectief, zij het bewerkelijk, om de verpopte rupsen in de late winter van de takken te schrapen. Bij reeds uitgekomen motten kunnen pesticiden nauwelijks via de gesponnen draden het ongedierte binnendringen - verwijder de draden dan alleen met de hand.