Talrijke soorten Physalis bieden exotisch genot voor de ogen en het gehemelte

De physalis (ook wel blaaskersen genoemd) zijn een geslacht binnen de nachtschadefamilie. In dit land zijn vooral de lantaarnbloem en de Andesbes bekend, maar er zijn ook een aantal andere, minder bekende familieleden. Het exacte aantal Physalis-soorten is niet bekend. De informatie varieert tussen 75 en 100 verschillende soorten, waarvan de meeste afkomstig zijn uit Midden- en Zuid-Amerika.

Sierlantaarnbloem

De bekende lantaarnbloem, de enige Physalis-soort die in Europa voorkomt, wordt vooral als sierheester gekweekt vanwege de mooie bloemen, die in de herfst fel gekleurd zijn. De kleine vruchten worden als giftig beschouwd, waarbij de geesten hier ook ruzie maken. Maar giftig of niet: de bessen van Physalis alkekengi, zoals de plant de Latijnse naam zegt, smaken niet bepaald lekker. Er is dus geen risico dat u per ongeluk grote hoeveelheden binnenkrijgt. In tegenstelling tot de andere Physalis-soorten zijn de wortelstokken (= wortels) van de Chinese lantaarnbloem winterhard.

Heerlijke eendenbessen (Physalis peruviana)

In tegenstelling tot de bessen van de lantaarnbloem, smaken de iets grotere vruchten van de Andes-bessen, die bij rijping zeer helder oranjerood zijn, verfrissend zoet en zuur, sappig en aromatisch. De plant, ook wel de Kaapse kruisbes genoemd, komt oorspronkelijk uit de Andes en wordt gekweekt in subtropische gebieden over de hele wereld. Maar ook in Duitsland gedijen de Andesbessen uitstekend, ze verdragen gewoon geen vorst. Een plant kan tot 300 bessen produceren.

Zeldzamere typen

Naast de twee genoemde Physalis-soorten zijn er nog tal van andere, waarvan sommige alleen lokaal in hun thuisland als fruit of groente worden verwerkt of rauw worden gegeten. De volgende drie variëteiten die als voorbeelden worden genoemd, zouden ook onder onze klimatologische omstandigheden een rijke oogst moeten opleveren.

• Tomatillo (Mexicaanse aardkers, Physalis ixocarpa)
• Ananas (Physalis pruinosa)
• Aardbeitomaat (Physalis philadelphica)

Geen salsa zonder tomatillo

Met name de Mexicaanse tomatillo is van groot culinair belang. In Mexico wordt het vruchtvlees gebruikt om sauzen en pasta's te maken die op smaak zijn met chili, die worden gebruikt als aanvulling op vleesgerechten en tortilla's en als spread. Het vruchtensap wordt als drank geconsumeerd. De smakelijke, vitamine C-rijke bessen worden meestal groen gekookt of gestoomd. Rijpe vruchten worden gebruikt om jam te maken en kunnen rauw uit de hand worden gegeten of als onderdeel van salades.

Tips & trucs

Het maakt niet uit wat voor soort physalis het is: de ongebreidelde planten kunnen prachtig worden gesocialiseerd met boshyacinten, asters en chrysanten.

IJA