Witte kornoelje behoudt de gloed van kleur met de juiste snit - zo werkt het

De takken inspireren in de winter met hun felrode bast, die midden in het donkere seizoen een vleugje kleur aan de tuin geeft. De witte kornoelje dankt zijn populariteit als sierheester aan deze spectaculaire eigenschap. Na verloop van tijd vervagen de kleuren echter. Met de juiste snit zorg je ervoor dat het spektakel zich elk jaar herhaalt. Lees hier hoe het werkt.

Witte kornoelje kan het beste in de winter worden gekapt

De beste knipdatum is in de winter

Omdat snoeien voor elk hout een slopende aangelegenheid is, gebruiken ervaren tuinders het liefst midden in de winter takkenschaar. Omdat White Dogwood op dit moment in zijn sap-kiemrust verkeert, kan de stress tot een minimum worden beperkt dankzij deze keuze aan dadels. Als de Cornus alba op het moment van snijden in volle bloei staat of zijn loof draagt, bestaat het risico op volledige bloeding.

Hoe jonger de scheut, hoe helderder de rode bast - tips voor snijden

Omdat een witte kornoelje in de loop van de jaren de rode winterkleur van zijn takken verliest, is het snoeien gericht op permanente verjonging. Hoe de bloeiende plant correct te snijden:

• In de eerste stap, de hele struik uitdunnen door dood hout aan de basis af te snijden
• Verkort jaarlijkse en tweejaarlijkse scheuten met minstens de helft
• Oudere takken kunnen voor tweederde worden afgesneden of volledig worden verwijderd

Als de focus alleen ligt op het behoud van de rode wintersieraden, kun je elke late winter een Cornus alba op de stok leggen. Streeft u daarentegen naar een bepaalde hoogte, pas dan de omvang van de snoei aan op de jaarlijkse groei van gemiddeld 50 centimeter.

Verwijder consequent grondscheuten

Een witte kornoelje vormt geen agressieve hardlopers. Tuinmannen worstelen echter vaak met zijn drang om zich te verspreiden. Dit komt door uitgestrekte takken die in de grond zijn geworteld. Dus wanneer u snoeit, let dan op of deze gecamoufleerde lopers aan de basis afsnijden.

Advies

Witte kornoelje heeft meer te bieden dan rode wintertakken. Op een zonnige standplaats met voedselrijke, humusrijke en licht zure grond troeft de sierheester van mei tot juli met roomwitte bloemen, gevolgd door witte of lichtblauwe fruitbolletjes. In de herfst krijgt het blad een mooie geeloranje kleur voordat het eraf valt en de rode bast zichtbaar wordt.