De vruchten van de azijnboom - mysterieus en opwindend

Azijnbomen ontwikkelen massaal zaden in de herfst, zelfs als er geen mannelijk exemplaar in de buurt is. Dit is een heel bijzondere voortplantingsstrategie. De vruchten verbergen zelfs nog meer interessante details waar mensen al eeuwenlang gebruik van maken.

De vruchten van de azijnboom zijn niet alleen mooi om naar te kijken

Uiterlijk en distributie

In augustus ontwikkelen de vrouwelijke bloemen zich tot kleine steenvruchten met een diameter van elk vier millimeter. Ze bestaan ​​uit een kern en ontwikkelen geen vlezig voedingsweefsel. Het zaadje is omgeven door roodachtig tot bruin haar. In september zijn de vruchten rijp.

Kenmerkend voor de azijnbomen is de vruchtvorming zonder voorafgaande bevruchting van de vrouwelijke bloemen. Hierdoor kunnen de bomen zich massaal vermenigvuldigen. De zaden worden vaak door vogels gegeten en verspreiden zich daardoor wijd. Om te ontkiemen hebben de zaden contact met de aarde en direct licht nodig. Ze ontkiemen niet ondergronds.

Toxiciteit

De plantendelen van de azijnboom zijn slechts licht giftig. De giftige werking wordt voornamelijk veroorzaakt door tannines, die bij gebruik in grote hoeveelheden tot maagdarmklachten kunnen leiden. De populaire overtuiging dat de azijnboom giftig is, heeft een andere oorsprong. Er zijn talloze giftige soorten in het geslacht Rhus die lijken op de azijnboom. De eigenlijke azijnboom Rhus typhina is belangrijk als sierhout.

gebruik

De Noord-Amerikaanse inboorlingen gebruikten de vruchten van verschillende soorten van het geslacht Rhus voor medicinale doeleinden. Ze lieten positieve effecten zien op longziekten. Van de vruchten wordt een vitaminerijke frisdrank gemaakt die bekend werd als "Indian Lemonade". Zelfs vandaag de dag verzamelen kinderen in Canada en Noord-Amerika traditioneel de trossen fruit om de roodachtige drank te maken.

De zuur smakende zaden zijn ook geschikt voor directe consumptie. Ze verfrissen en lessen de dorst. Gepekeld in azijn, verspreiden de fruitclusters hun zure aroma. Gedroogd worden de zaden gebruikt als specerij voor rijstpotten, salades en vleesgerechten of voor de bereiding van zure thee met een pikant aroma. Je kunt de fruitkraampjes gebruiken om je eigen kruidenmengsel te maken, dat in Libanon wordt gebruikt onder de naam "Zahtar":

• Droge fruitclusters
• Verwijder donkerrood verkleurde zaden
• Maal of mortel zaden in een kruidenmolen
• Meng met tijm