Olijfwilgenvruchten - decoratief en smakelijk

Bijna alle soorten olijfwilgen produceren vruchten van hun bloemen. Sommige zijn niet eetbaar, maar ook niet giftig. Andere zijn eetbaar en worden niet alleen gewaardeerd door vogels vanwege hun hoge vitamine C-gehalte.

Sommige variëteiten van de olijfwilg produceren eetbare vruchten

Het geslacht van de olijfwilg (Elaeagnus) bestaat uit een groot aantal soorten die verschillen in blad- en bloemkleur, bloeitijd en vruchtzetting. Dus je zult z. De vruchten van de wintergroene olijfwilg (Eleagnus ebbingei) worden bijvoorbeeld zelden gezien op onze breedtegraden vanwege hun late bloeiperiode. Deze zijn ook niet eetbaar.

Andere oliesoorten worden niet alleen als sierboom gekweekt, maar vanwege hun vruchtopbrengst ook als nuttige plant in milde winterregio's. De bessen van de volgende Elaeagnus-soorten zijn bijzonder geschikt voor consumptie en worden vaak gebruikt om gelei en jam te maken:

• Reichblütige Ölweide (Elaeagnus multiflora),
• Koraalolijfwilg (Elaeagnus umbellata),
• Smalbladige olijfwilg (Elaeagnus angustifolia).

Verscheidenheid aan bladeren, bloemen en fruit in de olijvenweiden

Het belangrijkste verschil tussen de verschillende olijfwilgen zijn de bladeren. Er zijn talloze tinten vertegenwoordigd, van donkergroen tot geelgroen. De bloemen van de olijfwilg zijn overwegend wit, hebben een aangename geur en zijn geliefd bij bijen vanwege hun zoete nectar. Sommige Elaeagnus-soorten worden alleen in siertuinen aangeplant vanwege hun decoratieve vruchten. De bessen hebben ook verschillende kleuren, van felrood tot roodbruin. Ze zijn klein, rond of ovaal.

Als er geen terugkeer is

Kortom, het klimaat in veel delen van Centraal-Europa is niet warm genoeg om de olieachtige vruchten te laten rijpen. Het gebrek aan fruit kan ook andere oorzaken hebben. Veel soorten olijfwilgen zijn zelfvruchtbaar, maar je kunt ook een zelfsteriel exemplaar krijgen. Bij een tweede plant zou bemesting echter meestal moeten werken.

Advies

De andere fruitbomen profiteren van de nabijheid van de olijvenweide en bij hen wordt een hogere opbrengst waargenomen. Dit komt door het vermogen van de oliewilg om atmosferische stikstof in zijn wortels om te zetten en zo zijn eigen meststof te produceren.