Tuinplanten
Bouw zelf een bedrand van wilg
Bedranden van wilgenhout verrijken uw tuin zowel visueel als praktisch. Daarnaast bouw je de border eenvoudig zelf op van het natuurlijke materiaal. In dit artikel vindt u begrijpelijke stapsgewijze instructies en veel antwoorden op mogelijke vragen over de verzorging en het gebruik van zo'n wilgenperk.
Willow is goedkoop en veelzijdigWaar is een bedrand voor?
Bloembedden van draad of gelakt hout staan niet altijd even mooi in de tuin. Zelfs gevlochten wilgenhekken zien er daarentegen heel harmonieus en natuurlijk uit. Ook de eenvoudig vervaardigde wanden blijken zeer veelzijdig te zijn. In de tuin dienen ze de volgende doelen:
- Stabilisatie van de aarde in een verhoogd bed
- optische verrijking
- Afbakening van het gazon
- Ondersteuning voor jonge planten
Bouw zelf bedranden van wilgenhout
Wilt u profiteren van de voordelen van een perkbordrand, dan kunt u veel geld uitgeven in het tuincentrum of gewoon zelf een wilgenomheining maken. Dit is hoe je het doet:
- snijd meerdere takken van een wilg af, afhankelijk van de gewenste hoogte
- Je kunt de vrijstaande loofboom op veel plaatsen vinden, houd je ogen open
- week de afgeknipte staven enkele dagen in water
- leg stevige stokken op afstand van elkaar om je bed
- vlecht nu de wilgenstaven om de palen
- plaats de hengels afwisselend voor en achter de horsmakreel
- Zodra u de gewenste hoogte heeft bereikt, knipt u de uitstekende uiteinden af
Moet een rand van een wilgenbed worden verzorgd?
Deze vraag hangt volledig af van uw esthetische eisen en het gebruikte materiaal. Als je je bedrand hebt gevlochten met jonge wilgenstaafjes, zullen ze nog steeds ontkiemen. Deze eigenschap ziet er prachtig natuurlijk uit en geeft kleur aan uw tuin. Als de opnieuw groen wordende scheuten echter te lang worden, moet u ze verwijderen. Verder zijn wilgentakken een zeer weerbestendig natuurlijk materiaal dat geen eisen stelt aan renovatie. Alleen harde wind of aardverschuivingen als gevolg van hevige regenval kunnen uw bedrand laten knikken.
