Rode esdoorn wordt groen - wat te doen?

Er zijn talloze soorten esdoorn voor in de tuin of om in potten te houden, die voornamelijk worden gekweekt vanwege hun mooie, roodgekleurde blad. De twee bekendste vertegenwoordigers zijn waarschijnlijk de rode Japanse esdoorn (Acer palmatum), die in tal van verschillende soorten verkrijgbaar is, en de rode esdoorn (Acer rubrum) uit Noord-Amerika. Terwijl de Japanse esdoorn meestal de hele zomer inspireert met rood blad, toont de rode esdoorn zijn pracht pas in de herfst. Beide kunnen echter om verschillende redenen groen worden.

Groene bladeren op de rode esdoorn kunnen heel normaal zijn

Vergroening is normaal voor veel Japanse esdoorns

Allereerst: bij veel variëteiten van de rode Japanse esdoorn is het volkomen normaal dat de boom alleen rood blad vertoont als hij ontspruit en in de herfst. In de zomer zijn de bladeren van nature groen. Deze variëteiten omvatten populaire variëteiten zoals 'Kotohime' of 'Deshojo'. Slechts enkele rode Japanse esdoorns vertonen een intens rode kleur gedurende de gehele groeiperiode. De Japanse esdoorns die de neiging hebben niet groen te worden, zijn onder meer 'Atropurpureum', 'Fireglow', 'Bloodgood' en verschillende Dissectum-variëteiten (waaronder de populaire 'Garnet').

Er zijn veel mogelijke oorzaken voor vergroening

Anderzijds kan vergroening natuurlijk ook verschillende oorzaken hebben, die veelal op een ongeschikte locatie te vinden zijn, bij te veel of te weinig zonnestraling en / of verkeerde bemesting. Deze leiden tot voortijdige vergroening van de Japanse rode esdoorn en tot een gebrek aan herfstkleur bij de Canadese rode esdoorn.

Ongeschikte locatie

Een gebrek aan of onvoldoende zonnestraling is meestal verantwoordelijk voor in ieder geval zwakke of zelfs niet bestaande herfstkleuren. In principe geldt de volgende regel voor esdoorns: hoe meer de zon uit de lucht schijnt, hoe intenser de kleur van de bladeren. Dit is echter geenszins een algemene regel, omdat sommige esdoornsoorten de voorkeur geven aan een vrij gedeeltelijk beschaduwde locatie en op te directe zonnestraling reageren door groen te worden.

Onjuiste pH in de grond

Een andere reden voor de groene bladeren is de verkeerde pH-waarde. Esdoorns geven de voorkeur aan een licht zure tot neutrale ondergrond en worden groen zodra het alkalisch wordt. In dat geval helpt het om de bodem te verbeteren met zure rododendrongrond.

Sterk stikstofbemesting

Last but not least leidt een te intensieve bemesting - vooral met stikstof - tot het vervagen van de bladeren. Esdoorns, ongeacht hun type en variëteit, dienen slechts zeer matig en bij voorkeur met organische mest te worden verstrekt.

Advies

Helaas kan vergroening ook van nature voorkomen bij oudere exemplaren - jongere, roodbladige esdoorns zijn vaak intenser van kleur en verliezen ze soms in de loop van de jaren.