Sneeuwheide: planten en onderhouden (winterheide)
Sneeuwheide doet hun naam eer aan, want de dwergstruiken bloeien in sombere en grijze wintermaanden. De delicate bloemen zorgen voor kleurrijke accenten op het balkon en in de tuin. Hoewel de plant gemakkelijk te verzorgen is, hebben vooral potplanten speciale zorg nodig.
De sneeuwheide is extreem winterhardOorsprong
De sneeuwheide, ook wel lenteheide of winterheide genoemd, behoort tot de heidefamilie of Ericaceae. De botanische naam is Erica carnea. De soorttoevoeging carnea geeft de kleur van de bloemen aan. De natuurlijke habitat is in de bergachtige streken van West-, Midden- en Zuid-Europa. Sneeuwheide groeit in de Alpen tot een hoogte van 2.700 meter. Ze zijn ook te vinden in de vlakkere uitlopers van de Alpen en in Marokko.
Terwijl andere soorten van de heidefamilie op zure bodems groeien, geeft de sneeuwheide de voorkeur aan gebieden met kalksteenbodems. Uw gebied bevindt zich waar dolomietgesteente de ondergrond vormt. De houtige planten groeien in droge bossen met grove den, zwarte den en lariks. In het gebied van de boomgrens domineert de sneeuwheide de plantengemeenschap van de dwergstruikheide.
Wachstum
Als dwergstruik ontwikkelt de sneeuwheide een lage en rijk vertakte struik, waarvan de dunne scheutassen naar beneden of naar boven gebogen gaan liggen. Je scheuten verhouten na verloop van tijd. Het vormt een fijn wortelstelsel dat zich vlak bij de bovenste laag van de aarde uitspreidt. Erica carnea wordt 30 centimeter hoog. De sneeuwheide is gemakkelijk te verwarren met andere heideplanten. Er zijn subtiele verschillen tussen de typen die identificatie gemakkelijker maken:
- Gewone heide: bladeren tegenover en geschubd
- Bell heather: bladeren ciliaat met stijve haren
- Grijze heide: meeldraden ingesloten in de kroon
gebladerte
Sneeuwheide ontwikkelt sedentaire bladeren die levendig op de stengelas zijn gerangschikt. Het smalle lancetvormige blad loopt direct in de stamas. Het is donkergroen van kleur en glanst aan de bovenkant. Aan de onderzijde is duidelijk een verhoogde middenrib in witte kleur te zien. De bladeren zijn groenblijvend en zien er naaldvormig uit door hun verminderde vorm. Deze dikke bladeren zijn een aanpassing aan de natuurlijke locaties waar belangrijke voedingszouten in de bodem ontbreken.
bloem
Erica carnea draagt knikkende bloemen die dicht op elkaar staan in trosvormige bloeiwijzen. Ze zitten aan één kant in de bladoksels en zijn tweeslachtig. Drie droge en licht roodachtig gekleurde kelkblaadjes omringen een klokvormige kroon met versmolten bloembladen. De bloem schittert in witte, roze en rode nuances. Opvallend zijn de donkere meeldraden, die in tegenstelling tot verwante heideplanten niet in de kroon verstopt zitten. Samen met de naald steken ze uit de kroonbel.
Sneeuwheide is een vroege bloeier met een bloeiperiode die zich uitstrekt van januari tot april. Sommige soorten bloeien vanaf december of tot in mei. Dit maakt de plant een waardevolle plant voor bijenweiden, omdat bijen en vlinders verantwoordelijk zijn voor de bestuiving. De dwergstruiken vormen het jaar ervoor hun knoppen, voordat de winter aanbreekt.
fruit
Na de bloeiperiode ontwikkelt zich uit elke bloem een capsulevrucht. Hij zit diep verborgen in de bloembel en gaat open als hij droog is. Deze bijzondere vruchtvorm zorgt ervoor dat de talrijke en zeer kleine zaden met de wind worden uitgespreid. Deze zogenaamde graanvliegers zijn licht en kunnen daardoor lange afstanden afleggen.
Gebruik
Sneeuwheide zijn populaire sierheesters die niet alleen parken maar ook tuinen sieren. De planten worden sinds het begin van de 19e eeuw voornamelijk in Engeland gekweekt. Sindsdien zijn er talloze variëteiten ontstaan die verschillen in hun opvallende bloem- en bladkleuren. Door hun lage groei zijn ze perfecte bodembedekkers die ook als grafplant worden gebruikt. Door hun vroege bloeitijd zijn de dwergstruiken aantrekkelijke planten die de lente inluiden met hun bloemenpracht. In grote groepen ontvouwt de sneeuwheide zijn volle werking.
ontwerpmogelijkheden
Erica carnea siert rotstuinen en potarrangementen. Het kan in gemengde perken worden geplaatst of als border worden geplant. De dwergheesters harmoniëren met siergrassen, decoratieve bladplanten, bolbloemen of fijne vaste planten. Ze zien er bijzonder decoratief uit tussen grote stenen of knoestige wortels.
Dit zijn geschikte plantpartners:
- bezem
- Rododendron
- Wacholder
- kleine sparren en dennen
Sneeuwheide is een populaire voederplant voor speciale soorten motten. De rupsen van de heidemot en de heideuil, die als bedreigd is geclassificeerd, voeden zich met de bladeren van de plant. Dit ecologische aspect maakt de dwergstruiken populaire planten in natuurlijke tuinen. Het voer beschadigt de planten niet.
Eetbaar
Erica carnea bevat geen giftige stoffen. Het is een essentieel onderdeel van de kruidengeneeskunde en wordt gebruikt in de vorm van theeën en extracten. U kunt de dwergstruik veilig in uw tuin planten, ook als u kinderen of huisdieren heeft.
Welke locatie is geschikt?
Sneeuwheide geeft de voorkeur aan een zonnige standplaats. Ze gedijen ook in lichte schaduw, hoewel de bloemen op deze plaatsen minder overvloedig zijn.
Welke aarde heeft de plant nodig?
Een goed doorlatende grond die aan verse omstandigheden voldoet, is ideaal voor de teelt. Erica carnea houdt van humussubstraat, dat mogelijk kalkhoudend is. Het verdraagt bodems met pH-waarden tussen 4,5 en 7. De dwergstruik vormt gemeenschappen met bepaalde wortelschimmels. Deze symbiose is essentieel zodat de plant van alle belangrijke voedingsstoffen wordt voorzien. Plant daarom nieuw aangeschafte dwergstruiken samen met de potgrond om de schimmel niet te vernietigen.
U kunt deze substraatmengsels gebruiken:
- Rhododendrongrond en zand
- Moerasgrond en perliet
- Turf, zand, tuingrond en compost
Verhoog sneeuwheide
Erica canea kan op verschillende manieren worden vermeerderd, die hun voor- en nadelen hebben.
deling
Grote planten worden vergroot door de kluit te verdelen. Voordat u de plant opgraaft, moet deze worden ingekort. De wortels worden met een scherp mes in meerdere stukken gesneden zodat elk deel van de plant voldoende blad en knoppen heeft. Let er daarbij op dat u niet teveel van het oude substraat verliest. Het kan zijn dat de wortelschimmel is beschadigd en de onderplanten niet meer krachtig groeien of afsterven.
Zinklood
In het voorjaar kun je een lange scheut naar de grond buigen en bovenaan kruiselings krabben. Bedek het gedeelte dat op de grond ligt lichtjes met aarde en bevestig de foto met een steen. De punt van de tak moet uit het substraat steken. Geef het substraat regelmatig water en laat de grond tussen de gietbeurten uitdrogen.
In de herfst kun je gemakkelijk aan de scheut trekken. Als het moeilijk los te maken is van het substraat, heeft het voldoende wortels ontwikkeld en kan het worden gescheiden van de moederplant. Deze manier van vermeerderen heeft als voordeel dat de wortels van de moederplant niet worden beschadigd.
Stekken
Tijdens de groeifase kunt u scheuten van een gezonde moederplant afsnijden. De stekken mogen niet volledig verhout zijn, zodat ze nieuwe wortels kunnen vormen. Zorg ervoor dat de scheuten tussen de 25 en 35 millimeter lang zijn. Het onderste deel wordt ontbladerd zodat de bladeren niet rotten. Zet de scheut tot aan het lommerrijke gedeelte in een plantenbak gevuld met potgrond. De grond moet voedselarm en constant vochtig zijn.
Als de pot hoog genoeg is, kun je hem afdekken met doorzichtige folie. Raak de schiettips niet aan, anders buigen ze snel. Deze maatregel bevordert een constante luchtvochtigheid en het substraat droogt minder snel uit. Het duurt ongeveer 45 dagen voordat de stekken wortels ontwikkelen.
Sneeuwheide in een pot
Erica carnea is geschikt om in potten te planten. De dwergstruik snijdt een mooi figuur op balkons en terrassen. Het vat dient afvoergaten te hebben zodat er geen water in het substraat ophoopt. Overwinteren van de potplanten is moeilijk. Vaak worden de onderste bladeren na de winter bruin. Na een tijdje ziet de dwergstruik er lelijk uit. Er zijn passende beschermingsmaatregelen nodig, zodat potplanten de winter overleven.
Giet sneeuwheide
Winterheide heeft een matige behoefte aan water. Ze genieten van af en toe beregening met regenwater. Muf kraanwater is ook geschikt. De ondergrond moet matig vochtig zijn en tussen de gieteenheden kunnen drogen. De dwergstruiken hebben zelfs tijdens het koude seizoen water nodig. Geef de planten op vorstvrije dagen water en, zeker bij kuipplanten, zorg ervoor dat het water volledig wegloopt. Overtollig water in de onderzetter moet worden weggegooid.
Geef de planten alleen in de winter water aan de voet. Het water mag niet over de bladeren lopen, anders bestaat het risico op verbranding door de zon.
Bemest sneeuwheide op de juiste manier
Erica carnea hoeft niet bemest te worden omdat het alle essentiële stoffen binnenkrijgt door zijn symbiose met de wortelschimmel. Op arme gronden kunt u de groei ondersteunen met een kleine hoeveelheid kunstmest. Als de dwergstruiken een groeiachterstand vertonen of als ze vers zijn teruggesnoeid, genieten ze van een zwak geconcentreerde toevoer van voedingsstoffen met een speciale meststof. U kunt een vloeibare rododendron-meststof gebruiken.
Snoei sneeuwheide correct
Zodra de bloeiwijzen zijn verwelkt, moeten ze dicht bij de grond worden teruggeknipt. Deze maatregel stimuleert de plantengroei en zorgt ervoor dat de dwergstruiken dichtbegroeide takken krijgen. Op de verse scheuten worden in de herfst tal van knoppen gevormd, zodat de planten ook in het volgende seizoen uitbundig bloeien. Gebruik een tuinschaar met scherpe messen die vooraf grondig zijn schoongemaakt.
Als u de plant niet elk voorjaar terugsnoeit, bestaat er kans op kaalheid in het onderste gedeelte. De sneeuwheide groeit gericht omhoog en werpt de onderste takken af. Hoe langer de scheuten worden, hoe meer ze naar de grond leunen. Het lijkt alsof de groei uit elkaar valt.
hardy
Winterheide is extreem vorstbestendig en heeft geen problemen met temperaturen in het dubbelcijferige min-bereik. De groenblijvende struiken hebben water nodig tijdens het koude seizoen, zodat hun bladeren niet uitdrogen. Geef de planten op vorstvrije dagen water.
Overwinteren in potplanten
Als het substraat in de emmer bevriest, kunnen de dwergstruiken hun waterbalans niet behouden. De wortelschimmel sterft af en kan de plant niet meer van voedingsstoffen voorzien. Wateroverlast is ook vaak een probleem in de winter. Als de wortels in koud water staan, reageren de planten gevoelig. Wortelrot kan voorkomen.
Hoe de emmer te beschermen:
- Verdeel een dikke laag stro, bladeren of stokjes over het substraat
- Wikkel de pot in jute of dek af met rieten matten
- maas (€ 14,98 bij Amazon *) wikkel rond de emmer en vul de ruimtes met dennentakken
meer
Schimmelaanval
Hallimasch-wortelrot is een verraderlijke ziekte die pas laat wordt opgemerkt. De sporen blijven meestal lang in het substraat zitten zonder enige schade aan te richten. Alleen wateroverlast, koude vorst en droogtestress veroorzaken een schimmelaanval.
De sporen van de schimmel Armillaria mellea nestelen zich op rotte wortels en versnellen wortelrot. De plant kan niet meer van voldoende voedingsstoffen en water worden voorzien, waardoor de groei eerst stagneert. Als de besmetting niet wordt opgemerkt, sterft de plant. Er zijn geen beheersmaatregelen bekend. Aangetaste planten moeten worden opgegraven en weggegooid.
Ongedierte
Zwarte heide wordt vaak aangevallen door de zwarte kever. De nachtelijke kevers zijn tien millimeter lang en leggen hun eieren aan de basis van de stam. De uitgekomen larven boren zich in het substraat en voeden zich met de wortels. De kevers voeden zich met de bladmassa en laten duidelijk herkenbare sporen van eten achter. Je moet snel handelen, zodat de plant niet doodgaat.
Speciale plaagvallen zijn effectief gebleken tegen de kevers. Controleer de plant regelmatig in de schemering. De kevers vallen bij gevaar op de grond en doen alsof ze dood zijn Een brouwsel van boerenwormkruid, neem of knoflook werkt preventief tegen ongedierte. Plantenbakken kunnen worden beschermd met lijmringen.
Geef uw plantaaltjes van de soort Steinernema kraussei in oktober en februari. Ze doden de larven in het substraat. De aaltjes hebben voor hun stofwisseling een minimum temperatuur van 13 graden Celsius nodig. Als uw plant tijdens de milde wintermaanden wordt aangevallen, moet u deze uit voorzorg in vers substraat planten.
Advies
Creëer een kleurrijk plantarrangement met soorten die even winterhard en zonovergoten zijn. Naast sneeuwheide passen gehoornde viooltjes perfect in de balkonbak. Het zilveren kruid siert het ontwerp met zijn bizarre groei.
variëteiten
- Foxhollow: Brede variëteit. Bladeren goudgeel met een oranje punt. Bloeitijd tussen februari en maart, bloemen lichtroze. Wordt 30 centimeter hoog en 45 centimeter breed.
- Springwood White: Krachtiger gekweekt, uitgestrekt. Verdraagt schaduw. Blad donkergroen gekleurd. Bloemen groot, wit met bruine meeldraden. Bloeitijd tussen januari en mei. Groeit tot 15 centimeter hoog en 45 centimeter breed.
- Westwood Yellow: Gedrongen variëteit. Bladeren goudgeel. Bloemen klein, donkerroze. Bloeit tussen februari en maart. Hoogte en breedte tussen de 15 en 25 centimeter.
- Vivelii: Dichte groei. Bladeren donkergroen, in de winter groen met een roodachtige tint. Bloeit donkerroze met aparte bloemkroonlobben, bloeitijd tussen maart en mei. Wordt 15 cm hoog en 30 cm breed.
- December rood: Breed. Bladeren donkergroen. Bloemen klein, intens rozerood. Bloeit tussen december en mei. Groeihoogte tot 20 centimeter, breedte tot 45 centimeter.