De paardenbloem - feiten in het profiel en details

Het is een sterke en lange penwortel die het voor tuinders moeilijk maakt om de paardebloemen in één keer te verwijderen. Deze plant staat echter niet alleen bekend als wiet, het is ook een echt medicinaal kruid. Hier is een overzicht van hun kenmerken en een gedetailleerde beschrijving!

Paardebloem is een zeer winterharde plant die gedijt op de meest onmogelijke plaatsen

Kortom: de kenmerken van de paardenbloem

• Plantenfamilie en geslacht: zonnebloem, paardenbloemfamilie
• Botanische naam: Taraxacum officinale
• Herkomst: noordelijk halfrond
• Voorkomen: weilanden, velden, open bossen
• Afmeting: 10 tot 50 cm
• Groei: rechtopstaand, kruidachtig
• Bladeren: rozet, lancetvormig, grof getand
• Bloeiperiode: april tot juni
• Bloem: roze bloem, geel
• Fruit: achenes, witachtig
• Zaden: capsulevormig, zwart
• Locatie: zon tot halfschaduw
• Effect: laxerend, diuretisch

Verdere namen en locatievereisten

Je kent de paardenbloem misschien ook onder de naam hondenbloem, koeienbloem, melkstokje, kettingbloem, pisbloem, paardenbloem, boterbloem, zonnewervel of monnikskop. Deze eenjarige tot meerjarige plant, waarvan er meer dan 400 soorten zijn, heeft vele namen.

De paardenbloem is vaak te vinden op braakliggende gronden. Maar hij koloniseert ook graag weilanden, bermen, velden, open bossen en tuinen. Het komt zelfs af en toe voor tussen smalle stenen voegen en in metselwerk.

De paardenbloem nader bekeken: structuur en uiterlijk

Iedereen die de paardenbloem heeft leren kennen, zal hem snel herkennen. Het heeft een kruidachtige groeiwijze en kan tot 50 cm hoog worden. Een holle stengel gevuld met een wit melkachtig sap schiet in het voorjaar omhoog. Onderaan vormt zich een rozet van bladeren. De afzonderlijke bladeren zijn tot 30 cm lang, lancetvormig van vorm en aan de rand grof gezaagd.

Heldergele bloemen

Bijzonder opvallend zijn de gele bloemen, die vanaf begin april verschijnen. Ze zijn aan het einde van de gladde stengels:

• Straalroosjes, geen buisvormige roosjes
• 200 tot 300 straalbloemen per bloeiwijze
• bekervormig
• rijk aanbod van stuifmeel en nectar (interessant voor imkers)
• zwittrig

Paardebloemen - hopen zaden

Na de bloemen is het podium vrij voor de zaadkoppen van de paardenbloem. Ze zijn ook onmiskenbaar en elk kind weet ze te benoemen. Ze worden gewoonlijk paardenbloemen genoemd. Elke zaadstandaard werkt als een donzige bal, het is een radiale haarkroon die uit talloze zaden bestaat.

De individuele zaden zijn voorzien van kleine parachutes. Hierdoor verspreiden ze zich gemakkelijk door de wind. Elk zaadje is zwart en langwerpig van vorm. Zelf zaaien is niet de uitzondering, maar eerder de regel.

Giftige eigenschappen?

Wat is de witte afscheiding die in de stengels zit? Waarschuwing: het is het zogenaamde melksap. Het bevat een irriterend tot licht giftig ingrediënt genaamd taraxacine. Het kan irritatie veroorzaken en, indien geconsumeerd, leverproblemen en misselijkheid veroorzaken.

Advies

Als je de paardenbloem wilt gebruiken voor salades etc., is het beter om je handen van de oudere bladeren en stengels te houden en de jonge, malse bladeren te verzamelen.