Blauwe monnikskap - vermijd verwisselingen

Je moet er niet mee rotzooien en zijn gifstoffen, want het wordt terecht beschouwd als de meest giftige plant van Europa - de blauwe monnikskap. Hoe kan deze giftige vaste plant worden herkend en met welke andere, niet-giftige planten kan hij worden verward?

De bladeren van de eetbare bijvoet lijken erg op die van de monnikskap

Zo herken je de Blauwe Monnikskap!

De blauwe monnikskap is nog steeds bekend onder de namen blauwe vingerhoed, gifkruid, stormhoed, wolfskruid, Venus-wagen en gifhelm. Het is een van de vertegenwoordigers van de boterbloemenfamilie en heeft bladeren die meestal in de vorm van een hand worden gevingerd.

De blauwe monnikskap groeit bout rechtop en bereikt een hoogte tussen de 50 en 150 cm. De stengels zijn sterk, stijf en niet erg vertakt. De donkergroene bladeren liggen in een afwisselende volgorde om hen heen. De bovenste bladeren zijn kleiner dan de onderste bladeren. Alle bladeren zijn 5 tot 7 delen tot aan de basis en bijna kaal.

Hier zijn andere kenmerken waaraan u de blauwe monnikskap kunt herkennen:

• rechtopstaande, terminale, druifachtige bloeiwijzen
• Bloeitijd van juli tot september
• blauw tot violetblauwe bloemen
• De bloemenhelm is breder dan hoog
• lichtgroene, later bruine capsulevruchten
• 10 tot 14 bruine, giftige zaden per vrucht

Gevangen: dat is waar hij het liefst groeit

Je vindt de Blauwe Monnikskap in heel Centraal Europa. Hij groeit het liefst in bergachtige gebieden. Daar komt hij graag in het wild voor op vochtige weilanden en aan waterlopen. De blauwe monnikskap is een zeldzaamheid in de volle zon, op droge locaties. Het heeft een koele en vochtige grond nodig om te groeien.

Kandidaten met wie hij kan worden verward

Voordat u controleert of het de Blauwe Monnikskap is of een van zijn verwarringkandidaten, moet u handschoenen aantrekken! Huidcontact met de blauwe monnikskap kan leiden tot gevoelloosheid en andere vergiftigingsverschijnselen.

Meestal wordt de blauwe monnikskap verward met:

• Bijvoet: laat harig en zilverachtig onder, sterke geur bij wrijven, onopvallende witgrijze bloeiwijzen
• Alsem: grijsachtig zilveren bladeren, vergelijkbaar met bijvoet
• Echte salie: bladeren hebben een sterke salie-achtige geur, bladeren zijn behaard

Advies

Scheur geen blauwe monnikskap die in het wild groeit, uit als je je zorgen maakt over de giftigheid ervan! Het staat onder natuurbescherming en schade aan de plant kan bij het vangen tot boetes leiden.