Gele, witte en blauwe lupinen - eiwitbronnen van de toekomst

Steeds meer mensen voorzien niet meer in hun eiwitbehoefte met dierlijk voedsel, maar met eiwitrijke planten. Hier komt de gele lupine om de hoek kijken, die net als blauwe en witte lupinen steeds vaker wordt gebruikt als vervanger van soja.

De gele lupine is een zoete lupine

De gele lupine "Lupinus luteus" is niet geschikt om in de volle grond te kweken. De bloemen zijn minder decoratief dan die van de lupinestruik voor de tuin.

Zoete lupines zijn zo gekweekt dat ze geen giftige componenten bevatten en dus eetbaar zijn. De zaden van sierlupinen mogen echter nooit worden geconsumeerd, omdat ze giftig zijn.

Gele lupines worden, net als witte en blauwe lupines, op grote schaal gekweekt om voedsel, dierenvoer of zaden te produceren.

Gebruik van zoete lupinen

De zaden worden geconsumeerd. In het Middellandse Zeegebied worden de ingelegde granen als tussendoortje geserveerd. Ze worden ook verwerkt tot verschillende producten:

• Lupinenmehl
• Lupinen-Tofu (Lopino)
• Lupine koffie
• diervoeder

Lupine wordt nu vaak gebruikt in plaats van soja voor veel kant-en-klaarmaaltijden en ijsjes. Dit komt ook doordat producten gemaakt van soja steeds minder worden gekocht vanwege de genetische modificaties.

Een ander voordeel van het gebruik van lupines als eiwitbron is dat zoete lupines, in tegenstelling tot soja, smaakloos zijn en het aroma van eten en drinken niet veranderen.

Niet iedereen kan zoete lupines verdragen

Zoete lupines zijn vrij van gifstoffen, maar niet alle mensen kunnen de plant verdragen. Allergieën komen vaak voor na consumptie van gele lupine in de vorm van bloem of als kant-en-klaarmaaltijd.

Gebruik als groenbemester

Zoete lupinen zijn ideale groenbemesters. Witte, gele en blauwe lupinen worden daarom vaak in velden gekweekt om de bodem te verbeteren.

De lange wortels dringen ook door in verdichte grond en maken deze diep los. Bacteriën die op de wortels leven, verrijken de grond met stikstof, waardoor deze wordt bemest en er planten met een hoge voedingsbehoefte op kunnen worden gekweekt.

Tips & trucs

Het aandeel gele lupinen dat in Duitsland wordt geteeld, is de afgelopen jaren sterk gedaald. Sinds het verschijnen van de schimmelziekte “anthracnose”, die vooral de lichtgekleurde rassen treft, kiezen boerderijen steeds vaker voor de blauwe lupine.