Wat doet de webmot op de vogelkers?

Alsof ze bedekt zijn door een sluier ... Sommige vogelkersen zien er tussen april en juni uit als griezelige spookbomen. Waarschijnlijk was hier de zogenaamde webmot aan het werk. Wat u over haar moet weten.

De kieskeurige aard van de webmot

De webmot is een mot uit de familie van web- en knopmot. Het heeft zilverwitte voorvleugels en grijsbruine achtervleugels. Naast hun zilverachtige kleur zijn webmotten gemakkelijk te herkennen aan hun zwarte vlekken.

Maar wat is er zo erg aan dit kleine dier voor sommige tuinders? De larven van de spintmot voeden zich voornamelijk en bij voorkeur met de gewone vogelkers. Ze zijn kieskeurig, gespecialiseerd in vogelkersen en vallen slechts zelden kersen en andere fruitbomen aan.

Wat doet de webmot met de vogelkers?

De vrouwtjes tussen de webmotten leggen hun eieren op de winterknoppen van de vogelkers na de paring tussen nazomer en herfst. De uit de eitjes uitgekomen rupsen overwinteren onder de knopschubben.

In het voorjaar worden ze wakker en eten de voor ons mensen giftige knoppen of vers gekiemde bladeren kaal. Dit is meestal eind mei / begin juni het geval.

En dan?

• de rupsen draaien rond de hele boom om zichzelf te beschermen tegen roofdieren en regen
• de boom ziet eruit als een spookboom of is bedekt met zilveren spinnenwebben
• de rupsen verpoppen zich in gewone webben (meestal op de stam)
• ze komen in juli uit en zijn nachtvlinders geworden

Een overlast die moet worden vernietigd?

Maak je geen zorgen, de rupsen eten de vogelkers kaal, maar de plant zal weer uitlopen. Dit is de zogenaamde Johannist drive. Uiterlijk midden in de zomer ziet de vogelkers er niet meer kaal uit.

Je kunt de webmot aanpakken. Maar chemische clubs worden om milieuredenen minder aanbevolen. Daarentegen zijn er ongeveer 80 verschillende insecten die de webmotten eten en voorkomen dat ze zich verspreiden. Deze omvatten onder meer roofwantsen en sluipwespen.(€ 21,90 bij Amazon *)

Tips & trucs

Een andere methode die u zelf in handen heeft, is om de dieren bij een besmetting tijdig uit het hout van de vogelkers te halen.