Narcissen: hoe giftig zijn ze eigenlijk?

De prachtige en stralend glanzende bloemen van de narcissen zijn een van de voorbode van de lente, die met relatief weinig onderhoud de tuin kan omtoveren tot een bloemenzee. Vaak worden schijnbaar alomtegenwoordige planten zoals de narcis echter onderschat in termen van hun toxiciteit.

Met name de narcissenbollen zijn zeer giftig

Ingrediënten en hun concentratie in narcissen

De narcis of gele narcis bevat verschillende alkaloïden zoals lycorine, calciumoxalaat, hemanthamine en diverse bitterstoffen. Deze zijn over de plant verspreid, maar de hoogste concentratie zit in de bollen. In de natuurgeneeskunde worden homeopathische hoeveelheden van deze stoffen gebruikt voor de behandeling van bronchitis en diarreeziekten, maar dit mag alleen worden gedaan door medische professionals.

Effecten van gifstoffen op mens en dier

Het bladmateriaal en de bollen van de narcissen kunnen bij consumptie bij mens en dier de volgende effecten veroorzaken:

• Ziekte
• Diarree
• Bauchschmerzen
• aritmie
• Symptomen van verlamming met daaropvolgende instorting

Omdat zelfs kleine hoeveelheden consumptie bij kinderen en honden tot de dood kunnen leiden, mogen ze niet bij de uien kunnen komen tijdens het planten van narcissen. Als er een vermoeden bestaat van vergiftiging met plantendelen of uien van de narcis, dient u eerst voldoende drinkwater en actieve kool te geven. Een arts moet dan het gif zo snel mogelijk uit het maagkanaal verwijderen.

Voorzorgsmaatregelen bij het hanteren van narcissen

Omdat narcissen ook vaak als snijbloem worden verkocht, is het raadzaam om bij kinderen en huisdieren voorzichtig te zijn met het giftige water in de bloemenvaas. Na een simpele aanraking tijdens de bloeiperiode is grondig handen wassen voldoende om gevaar te voorkomen. Bij bloemisten kan echter soms huidirritatie / dermatitis worden waargenomen na intensief contact met het sap.

Advies

Het grootste gevaar bij narcissen is onbedoelde consumptie door de verwarring van bloembollen met tafeluien, daarom mogen de reeds winterharde uien na de bloei niet worden opgegraven en mogen ze nooit in de kelder naast de tafeluien worden bewaard.