Waar komt de ridderster vandaan? - Informatie over de herkomst van de amaryllis

De oorsprong van een plant geeft de hobbytuinier waardevolle informatie over vakkundig planten en voorbeeldige verzorging. Lees hier vanuit welke delen van de wereld de ridderster zijn weg naar ons heeft gevonden. Deze conclusies kunnen worden getrokken over de teelt van een Hippeastrum.

De Peruaanse wilde soort Hippeastrum vittatum is de voorouder van de meeste van onze Amaryllissoorten

Inheems in de Peruaanse Andes

De prachtige variëteiten die ons verrukken met hun weelderige bloei midden in de winter zijn vaak afkomstig van de wilde soort Hippeastrum vittatum of een andere van meer dan 100 soorten. Deze zijn inheems in de subtropische streken van Zuid-Amerika, bij voorkeur in de Peruaanse Andes, in het zuiden en midden van Brazilië.

Perfect aangepast aan het subtropische klimaat

Dankzij een machtige ui als overlevingsorgaan is een ridderster optimaal uitgerust voor het subtropische klimaat van zijn herkomstgebieden. Bij overwegend vrij koele temperaturen worden regenachtige groeiseizoenen afgewisseld met droge rustfasen.

De juiste zorg vereist een heroverweging

Voor de teelt in Midden-Europa resulteert de oorsprong in een tegengestelde vegetatiecyclus met een bloeitijd in de winter, wat de charme van de amaryllis als kamerplant onderstreept. Om onder deze gebouwen goed voor een ridderster te zorgen, komen de volgende aspecten aan bod:

• De beste planttijd is in november om na 6 tot 8 weken te bloeien
• Tijdens de bloeiperiode op een lichte, niet volle zon plaats zetten met 18 tot 22 graden Celsius
• Na de bloeiperiode doorgeven en bemesten tot eind juli
• De ridderster brengt het zomerse groeiseizoen door op het zonnige, warme balkon
• Stop de toevoer van water en voedingsstoffen vanaf augustus

Na een regeneratiefase van 6 tot 8 weken de plant verpotten. De ster van de ridder brengt zijn kiemrust door in de koele, donkere kelder, bevrijd van verdorde bladeren.

Advies

Meer dan 100 jaar lang heeft de ster van de ridder de geesten van botanici verhit omdat ze het niet eens konden worden over de taxonomie ervan. Vanwege zijn verbazingwekkende gelijkenis met de echte amaryllis (Amaryllis belladonna) uit Zuid-Afrika viel ook de ridderster lange tijd onder deze categorie. De Zuid-Amerikaanse plant is pas sinds 1987 toegewezen aan zijn eigen geslacht als de Hippeastrum. De naam Amaryllis is natuurlijk behouden als een algemene naam in de volkstaal.